Mekansiz

[size=18px]Seni özledim demiştim ya dün sabah sana telefonda.
Yalandı aslında özlem değildi o.
Bir hiçlik ve çaresizlik duygusuydu her tarafımı gidişinin ardından kaplayan ben sadece özledim diyebildim sana,
umursamazlığını hiçe sayarak.
İçimde yaşadıklarımı anlatsam sana yalan gibi duran doğrulardan olurdu.
Dön diyemedim o an tekrar terk edilmek korkusundan.
Bu kadar yürek sızısını kaldıramaz ruhum diye.
Sesim titremesin diye çok çabaladım ama dedim ya özledim[/size]...