Papatyam Forum - Tekil Mesaj gösterimi

23 March 2006, 15:13

DOĞUM GÜNÜ YASI

Bugün benim doğum günümdür anne.
Doğum günüm için bu geceyi kendim seçtim.
Saatin sıfırı gösterdiği tarihteyim.
Pastamdan iki dilim kestim.
Bir dilimi sana anne,
Bir dilimi de bana.

Her kutlamada seni iyi ki doğurmuşum dersin ya
Hep düşünür dururum
Ve en ince yerimden kırar beni düşünceler.
Sen beni neden doğurdun anne?
Kırk bir yaşımın yasından yiyorum!
Bir lokması sana anne
Bir lokması da bana

Sigaramın dumanı firaridir savrulur odama
Aynalar neden hep soğuk bakar yüzüme
Penceremi açsam gökten yıldız düşer mi içeriye?
Anne ben yine üşüyorum.ısıt beni
Bak yine saçlarım dökülür ellerime
Yine yanlızlığın türküsünde yanarım.
Pınarımdan iki damla yaştır akıttığım
Bir damlası sana anne
Bir damlası da bana.

Oğluşumun kokusu geliyor burnuma
Meğerse dünyanın en ağır işçisiymişim ben
Ne zormuş anne olmak.
Ne bitmeyen özlemmiş oğula doyamamak.
Biliyorum birazdan gelecek kerata
Öpücüklere boğup güzel gülüşüyle
Her zamanki espisiyle
“Seni anan benim için doğurmuş” diyecek.
Ve biliyorum ki
Üşüyen yüreğimi ancak o ısıtacak.

Bu gün benim doğum günümdür anne
Doğum günüm için bu geceyi kendim seçtim.
Kırılma noktamın mahşerini
Sessizliğimin son halkasını
Keskin bir bıcak gibi hayatımın yarısını
Kendi ellerimle kestim anne.

Çığlık Çığlığa üşüyen duygularım
Boş odaları dolaşır teker teker
Evimdeki bütün eşyalar sahiplerini özlüyor
Dört duvarlar üstüme üstüme geliyor
Ben artık özlemekten de yoruldum anne
Hani diyorum ya on sene daha varsa ömrüm
Nasıl dayanırım sessizliğimin bu can yakan acılarına,
Nasıl gecer onca ömrüm kahreden susuşlarla
Bir yol varsa eğer bildiğin söyle anne
Ne olur susma.

Dün beni büyüttüğün parka gittim anne
Uzaktan seyrettim cocukları
Şen şakrak ne hoş gülüşüp oynaşıyorlardı.
İçimden bir an cocuk olmak geçti
Beni salıncakta sallayışını düşündüm,
Ağlamamak için inan ki kendimi zorladım
Kaybolan gülüşlerimi hatırladıkça,
Çocukluğuma ağladım anne.

Sonra yol boyunca düşünceler sırtımda yürüdüm.
Kırıldığım insanları affetmeye çalıştım ama
Kimden nasıl başlayacağımı bilemedim anne şaştım.
Aslında sende biliyorsun ya
Hep kendimledir savaşım.
Her şey daha bir kördüğüm oldu içimde
Biliyor musun?
Bu düşünceler canımı acıtıyor anne.

Ajitasyonlu düşüncelerle yürürken
Ağabeyimle babamın seslenişi geldi kulağıma
Bir demet papatya ile yanlarına uğradım.
Bana kızma ama,
Onların toprağında yerimizi ayırttım
Bir mezar sana anne
Bir mezar da bana...

23 March 2006, 15:13	Mesaj No:17
Mekansiz Guest Durumu: Papatyam No : Arkadaşları: Cinsiyet: Mesaj: n/a Konular: Beğenildi: Beğendi: Takdirleri: Takdir Et:	ŞaiRLer Ağlamaz DOĞUM GÜNÜ YASI Bugün benim doğum günümdür anne. Doğum günüm için bu geceyi kendim seçtim. Saatin sıfırı gösterdiği tarihteyim. Pastamdan iki dilim kestim. Bir dilimi sana anne, Bir dilimi de bana. Her kutlamada seni iyi ki doğurmuşum dersin ya Hep düşünür dururum Ve en ince yerimden kırar beni düşünceler. Sen beni neden doğurdun anne? Kırk bir yaşımın yasından yiyorum! Bir lokması sana anne Bir lokması da bana Sigaramın dumanı firaridir savrulur odama Aynalar neden hep soğuk bakar yüzüme Penceremi açsam gökten yıldız düşer mi içeriye? Anne ben yine üşüyorum.ısıt beni Bak yine saçlarım dökülür ellerime Yine yanlızlığın türküsünde yanarım. Pınarımdan iki damla yaştır akıttığım Bir damlası sana anne Bir damlası da bana. Oğluşumun kokusu geliyor burnuma Meğerse dünyanın en ağır işçisiymişim ben Ne zormuş anne olmak. Ne bitmeyen özlemmiş oğula doyamamak. Biliyorum birazdan gelecek kerata Öpücüklere boğup güzel gülüşüyle Her zamanki espisiyle “Seni anan benim için doğurmuş” diyecek. Ve biliyorum ki Üşüyen yüreğimi ancak o ısıtacak. Bu gün benim doğum günümdür anne Doğum günüm için bu geceyi kendim seçtim. Kırılma noktamın mahşerini Sessizliğimin son halkasını Keskin bir bıcak gibi hayatımın yarısını Kendi ellerimle kestim anne. Çığlık Çığlığa üşüyen duygularım Boş odaları dolaşır teker teker Evimdeki bütün eşyalar sahiplerini özlüyor Dört duvarlar üstüme üstüme geliyor Ben artık özlemekten de yoruldum anne Hani diyorum ya on sene daha varsa ömrüm Nasıl dayanırım sessizliğimin bu can yakan acılarına, Nasıl gecer onca ömrüm kahreden susuşlarla Bir yol varsa eğer bildiğin söyle anne Ne olur susma. Dün beni büyüttüğün parka gittim anne Uzaktan seyrettim cocukları Şen şakrak ne hoş gülüşüp oynaşıyorlardı. İçimden bir an cocuk olmak geçti Beni salıncakta sallayışını düşündüm, Ağlamamak için inan ki kendimi zorladım Kaybolan gülüşlerimi hatırladıkça, Çocukluğuma ağladım anne. Sonra yol boyunca düşünceler sırtımda yürüdüm. Kırıldığım insanları affetmeye çalıştım ama Kimden nasıl başlayacağımı bilemedim anne şaştım. Aslında sende biliyorsun ya Hep kendimledir savaşım. Her şey daha bir kördüğüm oldu içimde Biliyor musun? Bu düşünceler canımı acıtıyor anne. Ajitasyonlu düşüncelerle yürürken Ağabeyimle babamın seslenişi geldi kulağıma Bir demet papatya ile yanlarına uğradım. Bana kızma ama, Onların toprağında yerimizi ayırttım Bir mezar sana anne Bir mezar da bana...