[sensei]

HAYATA BAKIŞ

[size=18px]Sükuneti tercih etmek çoğu zaman insana yarar getirebilir. Çok bilmemek... çok söz etmemek... çok öğünmemek... çok yememek... çok uyumamak... çok kurcalamamak... çok sormamak... çok meraklanmamak... falan da filan da falan... Bu falan’ların ne anlama geldiğini tartışıyorsanız, ben size bu konuda azbuçuk yardımcı olabilirim. Falan demek, filan; filan demek, falan... Bilmem anlatabildim mi? Şimdi... konunun ne olduğunu yakalayamayanlar var ise eğer, bu aralar dünya neyden bahsedeceğini bilemiyor zaten üzülmeyin. Demek istediğim, bir konu birliği olmadığıdır. Herkes kendi başlığını atıp konuşuyor. İnsanlar globalleşmeye çalışıyorlar böylece. Ne demek şimdi bu? Bu, şu demek. Dünya standartlarında kabul görmek arzusundalar. Ne olacak böyle bir kabul görseler? Belki zengin olacaklar. Yani varsıl olmak... Bu yolla paralanmak... Haksızlar mı? Hayır, yeryüzünde paralanmış olanlar itibar görüyor ne de olsa. İnsanların itibar peşinde olmalarının nesi kötü ya da yanlış olabilir? Yok böyle bir şey. Ben neyin kötü, neyin yanlış olduğunu tartışmıyorum burada. Pek çok şey kötü, pek çok şey yanlış; velhasılı pek çok şey olumsuz olabilir. Bunları sıralamak ömrümü rahatlıkla tüketebilir. Aslında her şey bakışınıza bağlı. Doğru bakarsanız iyi görebilirsiniz. Bakışlarınızın anlamı, baktığınız şeyi anlamdırır söylemeye çalıştığım. Bu yüzden pembe gözlükler takmadan iyi bakabilmek isterseniz doğru tarafından bakın her şeyin. Temkinli mi davranmaktır bu. Bir anlamda öyle. Her nerede fevrilik varsa orada aceleye bulanmışlık vardır. Acele de herkesin bildiği gibidir ki çoğu zaman ecele! götürür insanı. Şimdi ecel de nereden girdi bu konuya? Bilmem... ecelin hayatımıza nereden gireceğini kim bilebilir ki! ! !

Hayatın tadına bakmak için sofra başına oturanlara sesleniyorum: Afiyet olsun...[/size]