Yetiminim
[size=18px] Babacım
Yaşamak vardı yaşanılası günlerde
Ve beklemek sokak arası adımları izinde görmek.
Hergün alacakarası gecelerde yokluğunu korkuyla geçirmekti
Ve sokak önü öksürüklerinde geldiğine sevinmekti sen oluşun
Oysa sana hiç yakışmıyordu hastane odaları
Ondokuzlu dönemlerimdi yokluğuna boğulduğum
Zamana isyanlar ettiğim.
Ama acıların en koyusunu yaşatıyordun takvim yıllarında
Hayata karşı küskünlüklerimle ilerliyordum,
Öfkelerim ise senin gidişinle pekişiyordu.
Yaşamın çizgisi zikzaklarıyla alıp götürürken seni,
Ağlamaya mı çalışmalı, yoksa ağlayamadığına mı yanmalıydım, karışıktı.
Yaprak dökümlerini hiç sevemedim,
Her düşüşünde bir sen daha gidiyordu.
Senli günlerimizden, senli dünlerimize bırakmakmıydı gerçeğin.
Bir daha babacım diyememenin mahrumiyetimiydi,
Dökülen bir iki damla yaşım.
Özlemdi, acıydı yaşadıklarım,
Bir okadarda sana doyamamanın hırçınlığı.
Yelkenli bir teknede yol olan yolcular gibiydik.
Sıkılan biri gibi indin bir limanda,
Oysa daha görülecek çok liman vardı.[/size]
|