[beliz]

Yoksunki...!




Gönlüm uçmak ister kanat takıp sana doğru
Beni bırakıp gittiğin günden beri seni çok özlüyorum
Yokluğun öyle dayanılmaz ki....
Anlatamıyorum
Duvar oluşsa üstüme kalkardım belki ağırlığının altından
Yangın içinde kalsam yırtardım ateşi tam ortasından
Gözlerim kör olsa sesini duyardım
Kulaklarım duymasa dokunurdum sana
Hissederdim
Ama yoksun
Ve ben senin yokluğunun altından kalkamıyorum
Senin yaktığın alevi yırtamıyorum
Sensiz hem göremiyor, hem duyamıyorum
Hissetmek mi?
Ben kendimi bile hissetmiyorum
Gönlüm kanatlanıp uçmak ister kuş misali sana doğru
Ama sen yoksun ki....!
Ama ben yokum ki....!
Ben var mıyım?
Üşüyorum
Yokluğunla
Neredesin.....?