Ah Bir Ataş Ver...
[size=18px]Ah Bir Ataş Ver
Çanakkale Boğazı Nagra Burnu Açıkları / 4 Nisan 1953 saat 02:15[/size]
Uzun ve yorucu bir seferden dönen Dumlupınar denizaltısı.Nağra burnu açıklarında isveç bandıralı Nabuland şilebi ile çarpıştı... Sessiz, soğuk ve karanlıktı gece. Başından aldığı şiddetli darbe ile Dumlupınar birkaç saniye içinde sulara gömüldü. Gemide ki 81 kişilik mürettebattan sağ kalan 22 kişi geminin arka bölümünde ki torpido dairesine sığındı... Mahsur kalanların su yüzüne fırlattıkları telefon samandırasıyla gemi ile irtibat sağlandı... Sağ kalan 22 kişiyi kurtarmak için herkez seferber oldu... Bu arada oksijeni idareli kullanmaları için, gereksiz yere konuşmamaları, şarkı, türkü söylememeleri ve sigara içmemeleri konusunda uyarılar yapıldı... Ancak saatler süren kurtarma çalışmalarının sonunda, umutların tükendiği anda karanlıkta bekleyen 22 kişiye, herşey yine aynı sözcüklerle anlatıldı ; konuşabilirler, türkü söyliyebilirler, hatta sigara bile içebilirler... Şamandırada ki telefon hattının öbür ucundan tüm Türkiye, denizaltıda tevekkülle ölüme yapılan hüzünlü ama başı dik türküsünü dinledi...
Bu Vatan ne canlar feda edilerek kazanıldı!!!
Dilerim ki o feda edilen canların ruhları bugünkü vatan hainlerini görmüyorlardır...
Ya da inşallah o feda olan canların ruhları bir gün gelecek ve bu hainlerin ruhlarını bedenlerinden yine onlar söküp alacak...
Sizlere bırakmadık biz bu Vatanı diye...
Atasının izinden yürüyen, laik bir gelecek yetistirmemiz göreviyle...
__________________
"Bilgi Paylaştıkça Çoğalır"
|