KÜÇÜĞÜM
Aynı sokakta oturuyorduk.Her gün bir kızla geliyordu eve.Adı ESRARENGİZDİ. Herkes onun hakkında farklı şeyler söylerdi.Fakat kimse gerçeği bilmezdi. Kirli sakalları vardı.Yeşil gözlü,kumraldı.Mahallenin kızları hayrandı ona Bense nefret ederdim.Hiç kimse ile konuşmaz sadece gelir geçerdi. Bir gün onunla yolda karşılaştık Çok güzel bir yüzü vardı bana gülümsedi.Şaşırdım.. Ama yinede onu sevmiyordum.Fakat o çok farklıydı. Gece boyunca lambası yanardı Uyumak yerine onun evini seyrediyordum Onu sevmediğim halde her şeyi ile ilgileniyordum Yavaş yavaş onu gözlemeye başladım.O an anladım ki Hep kendimi kandırmışım ona karşı hissettiğim şey sevgiymiş Artık o eve gelemden uyuyamıyordum Yanına gelen kızları kıskanırdım Herkes onun kötü olduğunu söyleyince Hep onu savundum.Onunla karşılaşmak için kapıda dururdum Onu yine yolda gördüm.Bana göz kırptı. Yanımdan geçerken onu çağırdım Acelem var `KÜÇÜĞÜM` dedi. Bana aramızdaki yaş farkını hatırlatmıştı. Eve gidip sabaha kadar ağlamıştım. Karar verdim ona aşkımı ilan edecektim.Yolunu gözledim Bir gün onu gelirken gördüm Peşine düştüm O eve girdi Biraz bekleyip kapıyı çaldım Açtı,ne var `KÜÇÜĞÜM` dedi SENİ SEVİYORUM dedim Gülümsedi EVET dedi...Ne evet dedim, konuşmadı Koşarak dışarı çıktım Bir ay boyunca evden çıkmadım Bir gün kızlarla konuşurken Ambulans geldi… Onun evine girdi.Sedye ile onu dışarı çıkardılar Önümüzden geçerken Bende seni `KÜÇÜĞÜM` dedi ve gözlerini yumdu Kıpkırmızı oldum herkes bana bakıyordu. Ağlayarak koşmaya başladım Akşama kadar sokakta gezdim Göz yaşlarım durmadan akıyordu Sonra eve geldim Annemler ondan bahsediyordu Sevdiği bir kız varmış Ailesi evlenmesini izin vermeyince Kız evden kaçmış Sokak serserileri onu öldürmüş Eve getirdiği kızlar,evi olmayan kızlarmış.Kimi sevdi ise ölmüş Çok sevip acı çekmiş İntihar edip hastaneyi aramış Polisler evin duvarında `KÜÇÜĞÜM` yazısını bulmuş KÜÇÜĞÜM sende ölme yazıyormuş Bende seni sevdim Sevdiklerim gibi sende ölme diye ben öldüm KÜÇÜĞÜM.......
Yazan Barış AKBALI