Son Yolculuk, Sensizliğe Son Bakiş
Sonsuzluğa çıktığım yolculukta,
Bir göl kenarında park etmiş,
Oltamı hiç yakalayamayacağım sevgiye atmış,
Sessizce bekliyorum...
Vücudumda güneşin sıcaklığı,
Birazda ılık rüzgarın yumuşak dokunuşları var.
Gözlerim gittiğinden beri ilk defa mutlu bakıyor.
Ellerim ellerine, tenim tenine hasret.
Fakat ikiside halini kabullenmiş gibi...
Artık gülüşün değil kuşların cıvıltısı kulaklarımda.
Ne kadar doldurduysan okadar bir boşluk hayatımda...
İşte yine boş çekiyorum oltamı herzaman ki gibi.
Yakalayabildiğim bir aşk yok senden sonra...
Kalbim hep boş bıraktığın gibi.
Ve ağlamıyorum artık eskisi gibi güneş batışlarında...
Düşünmüyorum ben çağresiz bakarken terkedişini.
İnanırmısın gözyaşlarım mutluluktan akıyor artık..
Bak işte bir göl kenarındayım,
Bak işte bir güneşin daha batışındayım...
Senin ne olacağımı bilmem ama;
Ben sensiz hayata son bakışımdayım...
Ben sensiz hayata son bakışımdayım...