[beliz]

mahsus mekan


ey hüzün
yüreğimin tahtındaki ebedi sultan
küçümseme bu aşktan vazgeçmezliğimi
kolayca kandırıp tadını tükettiğin
dudaklardaki yalancı bir gülüş değilim ben
ayışığı çivilerken ruhumu doyulmaz geceye
yüreğimden isyanla karışık bir itaat dökülür
gülümserim
ve baldan tatlı acımdan
ela yeşil yıldızlar akar
ey hüzün
yüreğimin tahtındaki ebedi sultan
bil ki sonsuza dek senindir
oturduğun mahsus mekan.......