[Papatyam]

[size=18px]Bir kayıkçı kadar sessiz,
Bir deli rüzgar misali dağınık,
Tozlu yolda yalın ayak, kimsesiz,
Ve artık üzülmesin diye sarı başak,
Yüreğimi kopararak,
Gün gelir bende giderim.
Gün gelir bende giderim böyle;
Yaşanacak acılara inat.
Yaşanmış hiçbir şeyi unutmadan;
Ve daha yaşanacak bir çok şey varken,
Kalbimdeki hançeri çıkaramadan,
Gün gelir bende giderim.
Gün gelir bende giderim böyle;
Siyanürdür artık aşklarım.
Ve tertemiz aşklar çıkarmak için,
Nice siyanürler solumuşum.
Şimdi gözlerine koca bir nehir bırakarak,
Ve kalbim okyanus gibi kabararak,
Gün gelir bende giderim.
Gün gelir bende giderim böyle;
Oysaki ; yelkovan ve akrebin bir oyunuydu bu;
Benim sana erken,
Senin bana geç kalmışlığın.
Şimdi bir nar gibi kızarmış gökyüzü,
Tam da tan vakti.
Gün geldi ve ben gittim.
Şiirlerime hangi şair ne katarsa katsın,
Bir benimdir yüreğimdir bende kalan.
Ve gün olup da gitsem bile bilinmeze,
Bir benim mazimdir arkandan bakan.

Aysun Paksoy[/size]