[beliz]

SEN GÖNLÜMÜN GÜZELI

Çünkü bana en yakisan durumdur sikintili olmak

Sen gönlümün güzeli...Sonbaharda yaprak gazeli gönlümün tanriçasi...Acili yanlarimin garip hali,delismen duygularin kör kilidi... Kesfedilmemis duygu cografyalarinin pusulasi...Umutsuzlugun anahtari...Hazan rüzgarlarinin siyah-beyaz fotografi ... Ayibim,günahim,yasak askim,gizli duygularim, aç yanim. Iç burkuntum,kaçamak bakislarda solgun suretlim. Gözüm kapaliyken yanimdasin da açikken niye yoksun?
Sen gönlümün güzeli...Divanina durdugum mihrabin semavi sukuneti...gönüllü fermanlarin katline itaatkarligim. Çaresizligim, yalnizligim ,sessizligin sesinde bakisiyla soru soranim...Ruh üsümesi romanim...dar vakitler siir kitabim...Hüzün ki en çok sana yakisir. Izdirabi salkim saçak gözyasim... Büyümemis gün telasiyla buselik makamindan nesvüneva çag yanginini alevlendirenim. Gülüm,dikenim garipligim, kalkip gidenim,oturanim,uyuyanim, kabusum,rüyam,sevincim, hiçbir seyim ,her seyim,olanim , olmayanim...

Yoklugun cehennemin öbür adi ya varligin neyin adi ?

Sen gönlümün güzeli...Ertelenmis yasanmamisligimin gökyüzünde binlerce yildiz yasi yanardag sicagi...umur kahri köz öbegim...Ninniler masumiyeti bebegim...Artim,eksim,bölmem,çarpmam... Yanik hoyrat agrilar agiti yurtsuzlugum. Her ayrilik bir iz birakir...Sonsuz ayrilik içi yanardag ben birakir...Kanamali yara gün olur kabuk baglar. Kabugu kalinlasir soyulup dökülür sonra...Bazisi sadece tenimizde degil hayat,kalbimizde de derin iz birakir. Gelip giden günler silemez bu siziyi...Öyle kolay kapanmayanimsin... Puslu ufkumun kangren olmus sakat yanisin...Acitan,aglatan,daglayan,sarartan,çiglik çigliga kopartildigi daldan,kirik gülümseyislerin filizisin... Yangin kokan firtinalarin harmanlandigi ask sözü bakislarla konusmalarin ürperten soguk dalgalanmalarindaki terim...esip geçenin ,unutulmayanim. Yer yüzünde yasadigimiz emsalsiz günlerdi

Sen gönlümün güzeli...Kahkahalarla insa edilmis kent kiyilarinin rihtiminin da intihar kayidi...Ozan seslenisi kaygilarimsin. Mecburiyet teknesinde ala bora olanimsin. Kalemimsin,defterimsin,silgimsin...Yazilmamis siirsin....kimimsin...Kendi kiyametine matem alfabemsin. Sayiklamali kabahatlerim kalabaliklar yargisi kalemimi kiranimsin. Alip basini gitmek varken bir türlü salmayanimsin. Renklerin içinde sarim,mevsimler içinde sonbaharimsin. Günler içinde son günüm, çözülmez son dügümsün...Samanlik seyran, aç sefil üryan, üç günlük dünyada içimde kar olup yagansin... Savrulup giden esrikligimde eylülümsün...ardinda o kadar çok yasanmislik birakilanimsin...Ne de çok seyimsin. Belkisi ya da bu degil soru isaretimsin... Bu neyin savrulusudur; dur durak bilmez misin. Neyin kaybolusudur? Ahlarim vahlarimsin. Her gidisin dönüsüyken beklemelerimsin. Beklemelerde bilmelerimsin. Ne çabuk eksilmelerimsin. Melegim, yüregim, azar azar ufalanmalarim , beyazim , karam ,suyum, sevdigim , dar güne mustumsun. Ufacik , narin bedeninle dünya kahrini sevda yükünü tasiyanimsin.

Ne vakit bir yasamak düsünsem
Bu kurtlar sofrasinda belki zor
Ayipsiz fakat ellerimizi kirletmeden
Ne vakit bir yasamak düsünsem
Sus deyip adinla basliyorum
Içim sira kimildiyor gizli denizlerin
Hayir baska türlü olmayacak
Ben sana mecburum bilemezsin

Sen gönlümün güzeli... Sinanmaya dayanamayan sevgi ,sevgi olur mu? Sevmemek kabil degilse, sevmenin ne kiymeti olur ? Günahi ve seytani tanidik biz, günaha cezbede kattik ki, günahla sinanan sevgi de daha degerli olsun ... Sevenler sorgulanmaz sorgulanirlarsa hakli çikarlar. Bir egri , daha kocaman bir egri içinde dönerken en büyük egriyi kapsamistir......