Papatyam Forum - Tekil Mesaj gösterimi

27 April 2006, 22:03

İzlesene Beni Dışarıdan

Yenikliğimden midir nedir, iliklerime kadar darım ben, güvensizim biraz. Alışılmış değil bu kirilganliklar , gavur eziyeti...

seni kokluyorum böyle zamanlarda, aklındaki yaraları yok sayarak yüreğine aldığın tenim hala sen kokuyor, göz yaşlarım gebe şimdi dökülmeye.
Çok mu acıttım seni, çok mu geldi piyangodan çıkan aşk. Ki bastırdıkça içine beni, kanadı teninin altındaki nefes. Geri sayım bitmeden çıktığın yollar mı suçlu, ben mi, söyle hadi...
Korkmadım hiç, ayrılığının gelebileceğini bile bile korkmadım. Çünkü senin baktığın gibi bakıyordum sana, senin gibi bakıyordum hayata.
Kader ortağım, kaçarken üzerime kilitleme gözlerini. Nereye gittiğini bilmiyor bu yollar, alıp alıp kaldırımlarını, dudak aranda titreşen filtrenin ömrü kadar vaktimiz varken, seninle ben gözü kapalı körebe bile oynardım oysa.
...

Hatırlıyor musun bilmem, sırtımıza almıştık denizi, ilk akşamdı bu seninle mavilikle buluştuğumuz, önümüzden geçenlere bakarken seni anlatıyordum sana, dünümüzden bahsettik tebessüme karışarak, sarıldık, sarıldıkça karanlığa başkaldırdık, değince tenlermiz birbirine, dudaklarımız kendilerini bulmuş gibi konuştular sessizce.
Biliyor musun, ben hala oyum, değişmedim hiç.
...

Çok mu acıttım söyle, tanrının bana verdiği yetkiye dayanarak senden ölümüne hayat isteyen yüreğim; çok mu kırdı seni?
Beklemeyecek kadar seninle doluyken, inandığım gitmene çare bul gel de. Ki sen gelince ben olmuştum, hatırla, sen sen olunca deniz mavileşti, sendin diğer yarım...
Ben değildim, dünündü benim yaptığımı sandığın, ki geleceğimsin derken, ki şimdi ellerim titrerken; aklanıncaya dek heceleneceğim içine...
Gözlerini bana verecek kadar sevmişken beni, vuramadığın hedeflerin yanılma payıyla bakıyorsun şimdi...

Aynaya bak, sana adanan bir doğruyu geçmişin yalan hayalleriyle sildiğini görebilecek kadar güçlüsün, aynaya bak; kalbimi incittigin yerde ve yüreğinin duvar arkasında bulacaksın bizi...

....... .......

Yere vurma beni,adının baş harfinin gölgesine sığınmışken bu zemheri ayında bana;

git...! deme

Ellerimde simitler var daha martılara atacaktım,daha eskiciler sokağına atacaktım kendimi eskimiş hüzünler satın alacaktım siyah beyaz fotoğraflardan.

şimdi bu simitle bu şehirde bir başıma yapayalnız ben ne yaparım...

git...!

deme ,yere vurma beni ; dudaklarının kıvrımına vurmuşken özlemlerimi.

daha cemre düşecek avuçlarıma,yüzüme çarpacaktım baharı...

27 April 2006, 22:03	Mesaj No:1
Mekansiz Guest Durumu: Papatyam No : Arkadaşları: Cinsiyet: Mesaj: n/a Konular: Beğenildi: Beğendi: Takdirleri: Takdir Et:	İzlesene Beni Dışarıdan İzlesene Beni Dışarıdan Yenikliğimden midir nedir, iliklerime kadar darım ben, güvensizim biraz. Alışılmış değil bu kirilganliklar , gavur eziyeti... seni kokluyorum böyle zamanlarda, aklındaki yaraları yok sayarak yüreğine aldığın tenim hala sen kokuyor, göz yaşlarım gebe şimdi dökülmeye. Çok mu acıttım seni, çok mu geldi piyangodan çıkan aşk. Ki bastırdıkça içine beni, kanadı teninin altındaki nefes. Geri sayım bitmeden çıktığın yollar mı suçlu, ben mi, söyle hadi... Korkmadım hiç, ayrılığının gelebileceğini bile bile korkmadım. Çünkü senin baktığın gibi bakıyordum sana, senin gibi bakıyordum hayata. Kader ortağım, kaçarken üzerime kilitleme gözlerini. Nereye gittiğini bilmiyor bu yollar, alıp alıp kaldırımlarını, dudak aranda titreşen filtrenin ömrü kadar vaktimiz varken, seninle ben gözü kapalı körebe bile oynardım oysa. ... Hatırlıyor musun bilmem, sırtımıza almıştık denizi, ilk akşamdı bu seninle mavilikle buluştuğumuz, önümüzden geçenlere bakarken seni anlatıyordum sana, dünümüzden bahsettik tebessüme karışarak, sarıldık, sarıldıkça karanlığa başkaldırdık, değince tenlermiz birbirine, dudaklarımız kendilerini bulmuş gibi konuştular sessizce. Biliyor musun, ben hala oyum, değişmedim hiç. ... Çok mu acıttım söyle, tanrının bana verdiği yetkiye dayanarak senden ölümüne hayat isteyen yüreğim; çok mu kırdı seni? Beklemeyecek kadar seninle doluyken, inandığım gitmene çare bul gel de. Ki sen gelince ben olmuştum, hatırla, sen sen olunca deniz mavileşti, sendin diğer yarım... Ben değildim, dünündü benim yaptığımı sandığın, ki geleceğimsin derken, ki şimdi ellerim titrerken; aklanıncaya dek heceleneceğim içine... Gözlerini bana verecek kadar sevmişken beni, vuramadığın hedeflerin yanılma payıyla bakıyorsun şimdi... Aynaya bak, sana adanan bir doğruyu geçmişin yalan hayalleriyle sildiğini görebilecek kadar güçlüsün, aynaya bak; kalbimi incittigin yerde ve yüreğinin duvar arkasında bulacaksın bizi... ....... ....... Yere vurma beni,adının baş harfinin gölgesine sığınmışken bu zemheri ayında bana; git...! deme Ellerimde simitler var daha martılara atacaktım,daha eskiciler sokağına atacaktım kendimi eskimiş hüzünler satın alacaktım siyah beyaz fotoğraflardan. şimdi bu simitle bu şehirde bir başıma yapayalnız ben ne yaparım... git...! deme ,yere vurma beni ; dudaklarının kıvrımına vurmuşken özlemlerimi. daha cemre düşecek avuçlarıma,yüzüme çarpacaktım baharı...