Mekansiz Geceleri
Bir nehir akıyor içimde
Unuttuğum martı haykırışları geliyor aklıma
Kıyısında durup denize hasretliğimi
İçimdeki nehre atıyorum
Deniz kadar derin
Deniz kadar uçsuz bucaksız bir boşluk ve makansizlik
Damarlarımdan girip kanıma karışıyor
Ardında sarı bir kül bırakarak
Dalga dalga sevinçlerim küskün
Yüreğimin kapısını dövüyor
Buzdağlarını çözdüm gözlerimden
Gözlerimde çağladı
Gizlide kalmış sevdanın kor ateşi
İçsem
Bilirim içimdeki nehir de tutuşur
Ardında sarı bir kül bırakarak
Kör gecenin koynunda
Kızıl bir ay doğurur nehir
Tam yüreğimin olduğu yerde
Yüreğim sabaha varır
Ardında sarı bir kül bırakarak
Kanım kurudu
Damarlarımdan çekildi
Sevda bozgunu korkular
Bendeki sönmez
Bu ateş seni de yakar
Ardında sarı bir kül bırakarak
|