ZAMAN
Her yağmur damlasında, sen düştün yüreğimin kaldırım taşlarına.
her güneş doğumunda da sen vardın.!
en umulmadık zaman dilimlerinde adını yazdı kalemim;
hece hece beynimin içine kazınmıştın adeta..
Okyanus mavisi derinliklerinde boğuldum.
Dağ başı sessizliğini yaşadı ruhum,
Hançer saplanırcasına yüreğimin köşe başına.!
Sevgim çağlayan ırmaklar gibi dolup taştı.
Umutların çiçeklerine, yine karlar yağdı bu gece.
Zamansızlığın zamanımıydı bu yoksa bu;
Zamansızlığın içinden gelen.
Yoksa yalancı zamana mı aldandık?
Buruk gülümseyişler de kaldı yaşanmış aşklar,
Farkında bile olmadan tüketildi duyumsamalar.
Boncuk misali dökülebilir şimdi göz yaşların gözlerinden.
Zaman, hadi yine geç beni erişemediğim kuvvetinle.
Tükenişlerimize öğrettiğin yerlerimize dokun yeniden.!