M£L£ĞİM£
Hiç görmeden sevdim seni
Bir sen vardın şu dünyada bir de ben
Hiç görmeden sevdim seni
Senin ellerinde yüzünde karalar
Bir tek o zümrüt gibi gözlerin vardı
İki santime on santim bir açıklıktan
Ben ellerimde boyalar
Yüreğimde korkular
Bitmez gecelerin yorgunluğu
Bir de üstüne ben,
Ben beni taşırdım
Fatih yokuşunu çıkarken...
Hiç görmeden sevdim seni
Özgürlüğü elinden alınmış
Köhne bir kafeste sıkışmış
Sen...
Birde sakalında örümcekler dolaşan baban
Hiç görmeden sevdim seni
Nasıl görebilirdim ki çarşıdan çarşıya varlığın
Gösteriden gösteriye varlığım
Ben babana taş atardım
Ben amcana kitap yazardım
Onlarda beni arardı
Ne yaparlar meçhul...
Nasıl görebilirdim ki seni
Rüzgar bile kıyamaz elleşmezken çarşafına
Ben Marstan gelmiştim
Sen de Fatih’ten
Benim yolum yok
Senin de hayatın
Ben dünyayı tanıdım
Sende şu küçük mahalleyi
Ne büyüktü senin o kara gölün
Oysa ne kadar küçük geliyordu bana
Kana bulanmış denizim
Sen yüreğimde acıyla yetişen bi çiçektin
Hani derler ya bataklıkta açan
İşte öyle
Sen muska taşırdın boynunda
Ben...
Boşver söylemim...
Hiç görmeden sevdim seni
Nasıl görebilirdimki
Ben ellerimde boyalar
Yüreğimde korkular
Bitmez gecelerin yorgunluğu
Bir de üstüne ben,
Ben beni taşırdım
Fatih yokuşunu çıkarken...
---- alıntı---
|