[Papatyam]

Her sevdiğimizde ruhumuzun farklı bir rengi yansır. Yavuklular albümümüz, pembeleşen, yeşeren, sararan, kanayan, katranlaşan aşklarımızdan bir ebemkuşağıdır.

Attilâ İlhan son şiir kitabında "kimi sevsem, sensin" di*yor;

"Kimi sevsem sensin/ senden ibaret/ Hepsini senin adınla çağırı*yorum/

Kimi sevsem sensin/ hayret/ in misin cin misin anlamıyorum."

Elbette Attilâ ilhan gibi bir aşk gurusunun onca bilgeliğiyle anla*madığını ben anlayacak değilim; lâkin hissettiğim odur ki, her sev*diğinde bir unutulmazdan izler yakalayanlar ola ki, "o"nda aslen kendilerini bulmuşlardır ve filhaki*ka her yeni sevda masalında asıl arayıp durdukları kahraman da o unutulmazdan ziyade kendileridir.

Binaenaleyh, malum mısraı, "kimi sevsem, ben" diye yazmak ziyadesiyle mümkündür.


* * *

Mısrayı virgülsüz ve sonunda soru işaretiyle okursak "kimi sev*sem ben" diye düşünür ademoğ*lu...

Sorduğu soru kendisidir aslın*da ; o yüzden sonunda bulduğu ce*vap da kendine benzer.

Sevdiğini kendi gibilerden se*çer.

O yüzden sevdalılarımızın herbirinde bizden izler vardır.

"Kimi sevsek", onda ruhumuzun fark*lı bir rengi yansır.

Yavuklular albümümüz, pembeleşen, yeşeren, sararan, kanayan, katranlaşan aşklarımızdan bir ebemkuşağıdır.

İster "kırbaç dili tutam tutam alevle*nen" bir şehvet rüzgârı olsun, ister "bıra*kılınca korkudan gözleri sislenen" bir şef*kat limanı...

Her biri biziz ; cümleten bileşkemiz...

* * *

İnanmazsanız ispatlamama izin verin.

İki ayrı kağıda 10 isim yazıp, Türkiye'yi hiç bilmeyen birine götürün.

İlk kağıtta Süleyman, Bülent, Tansu, Mesut, Necmettin isimleri olsun; öbür kağıtta Rahşan, Özer, Nazmiye, Nermin, Berna...

Sonra bu isimlerin özel*liklerini anlatın ona...

Ve bunları eşleştirmele*rini isteyin...

5'te 5 tutturduklarını hayretle göreceksiniz.

Daha basitini yapın:

Onlara iki ayrı Semra anlatın; hangisini Turgut Özal'a, hangisini Ahmet Necdet Sezer'e yakıştırdık*larını sorun.

Yine doğrusunu bilecek*lerdir.

Öyledir; her aşkta kendi*ni aradığından, her sevdada bir benzerini bulur insan...

Yoko Ono'da John Lennon'dan, Eva Braun'da Hitler'den, Havva'da Adem'den izler vardır.

Latife'nin bir yanı Mus*tafa Kemal'dir, Mevhibe'nin bir yanı İsmet...

* * *

Ama sonunda kendin*den de sıkılır insan elbet...

Gün gelir, terk edebilir en sevdiklerini bile...

Bir tek yalnızlığımız, ömür boyu yalnız bırakmaz bizi...

[size=18px]O yüzden bence AŞK Tek Kişiliktir.[/size]