[beliz]

Umutlarla kalkıyorsunuz sabahlrarı, geceleri akıttığınız göz yaşları kurumadan, sabırsızlığınızın esiri olarak dökülüyorsunuz yine yollara. Günün her dakikasını, her saatini, onu düşünerek geçiriyorsunuz. Onu görmek, ona sarılmak, seni seviyorum demek istiyorsunuz. Acıdan çaldırmak üzere olduğunuzu bile bile, o ateşin içine biraz daha sokuluyorsunuz. O ateşin içinden geçmeniz gerektiğini biliyorsunuz. Hayatta kalamayacağınız belli. Zaten yaşayıp yaşamadığınız da soru işareti. Çaresizsiniz, karşı taraftan bir adım atmasını bekliyorsunuz, el uzatmasını. Yine akşam oluyor, gözleriniz tekrar yaşlarla dolmaya başlıyor, evinizin yolunu tutuyorsunuz yine. Evinizde bıraktığınız yalnızlık sizi kapıda karşılıyor, ona sarılıyorsunuz. Onunla baş başa verip, tekrar acı acı dertleşmeye başlıyorsunuz, artık ağlamaya hazırsınız. Gece yeni başlıyor, ağlıyor, yine ağlıyor, seni seviyorum kelimelerini fısıldayarak dalıyorsunuz düşüncelere...