[nihale]

Hayat...

[size=18px]

Baglanmayacaksin bir seye, öyle körü körüne.
"O olmazsa yasayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin iste.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.

Ve zaten genellikle o daha az sever seni, Senin o'nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştıgın binayi, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağıni bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermis gibi davranacaksin.
Hem hiçbir seyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yasayabilirmissin gibi davranacaksin.
Çok esyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
ille de bir seyleri sahipleneceksen,
Çatılarin gökyüzüyle birlestigi yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Günesi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir seylerin...
Mesela gökkusağı senin olacak.
İlle de bir seye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmis gibi, Hem de
hep senin kalacakmıs gibi hayat.
ilişik yasayacaksin. Ucundan tutarak...

CAN YUCEL[/size]