[beliz]

kutsadım gözlerini...


yalansız bir gerçek döküldü yüreğime
boyun eğip henüz yaşanmamış tüm hüzünlere
kutsadım gözlerini sonsuza dek
endişelenme lütfen
saydamlaşıncaya kadar gururum
eğilirim saygıyla önünde senin
hiçbir şeyi teslim etmem bilinmeyene
yalnızlıktan çıkıyorum düşününce inancımın gücünü
her gereksinim doyurulmak zorunda değil
mutlaka görülebilmeli bir gökkuşağı yağmursuz
endişelenme lütfen
kutsadım gözlerini sonsuza dek
hangi tanrı duyup kabul eder
temelsiz bir tapınakta edilen kaypak duaları
söyle her şeyden kıskandığım sessizliğim
bilerek sürüden ayrılmanın tehlikesindeki çılgınlığı
söyle dostlarımla tanışmadığım bilincim
hangi tanrı affeder müzmin bir günahkarı
söyle sevmekten asla vazgeçmediğim
hangi toprak ıslanmaz yıkılırken üstüne
uykudan yeni uyanan yumuşak bir yağmur
mükemmelleşinceye kadar ruhum
eğilirim saygıyla önünde senin
endişelenme lütfen
kutsadım gözlerini sonsuza dek