Hani Bir Kişi Vardı
Yağmur getirmeyen ama güne$in görünmesine engeL oLan buLutLara benziyor ayrıLıkLar.
Bütün buLutLar yağmuru getiremediği gibi bütün ayrıLıkLar da a$kLarı bitirmez.
AyrıLık a$kımızı bitiremedi.Araya buLutLar girsede; dünya, ya$am kaynağı oLan güne$i hiçbir zaman unutmaz.
Seni unutmadım sewgiLim,hayatım,güne$im.
KaranLıkLarda yüzse de umutLarım,o umutLarda küçük bir ı$ıLtı oLsan,karanLık dünyamı aydınLatmaya yetersin birtanem.
O umutLarLa kadere kar$ı beraber sava$ açarız, hiçbir zaman ba$arıLı oLma $ansımız oLmasa biLe.
SeninLe ya$anıLacak her günü,ya$anmamı$ hayaLLerimizin bir ürünü oLacağı için dü$ünmeden ya$amak istiyorum.
Bir yoLda gözü kapaLı yürümeye benzer sensizken umutsuz oLmak,seninLe ise engeLLeri tanımamaktır.
EngeL diye kar$ımıza çıkan hayatın acı gerçekLerini umursadık mı bu güne kadar?
Gözya$Larımızın akmasına neden oLan duyguLara inat hep mutLu oLmaya çaLışmadık mı?
Ne oLdu da hayata sırtımızı çewirdik?
A$kımız mı hayata yenik dü$tü?
Sewgimiz mi bize ihanet etti?
DostLuğumuz mu yaLandı da haberimiz yoktu?
Yoksa bizi sürükLeyen heyacanımız mı ortadan kaLktı?
|