Ağır Hasta!
AĞIR HASTA
Üfleme bana anneciğim korkuyorum
Dua edip edip geceleri
Hastayım ama ne kadar güzel
Gidiyor yüzer gibi, vücudumun bir yeri
Niçin böyle örtmüşler üstümü
Çok muntazam ki bana hüzün verir
Ağarırken uzak rüzgarlar içinde
Oyuncaklar gibi şehir
Gözlerim örtük fakat yüzümle görüyorum
Ağlıyorsun nur gibi
Beraber duyuyoruz yavaş ve tenha
Duvardaki resimlerle, nasibi
Anneciğim büyüyorum ben şimdi
Büyüyor göllerde kamış
Fakat değnekten atım nerede
Kardeşim su versin ona, susamış FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA