Sen Üzülme...
sen hiç dertleştinmi yalnızlıkla
peki ya senin hiç sensizliğin oldumu
ya hiç güneşi beklerken tutulduğuna şahit oldunmu
yarını beklerken farkında olmadan saatin yarını gösterdiği oldumu
herşeyini feda ettiğin vurdumu seni usuldan hiç
birden etrafı izlerken gülen insanları fark ettiğinde,
ne zamandır suratının asık olduğundan habersiz oldunmu
göz yaşlarını farkettirmemek için yağmuru bekleyip ağladınmı hiç
seni beklemiyorum artık gülüşün var sadece aklımda ve gözlerin
sevgimi güneşe sardım sıcak kalması için
umudumu yağmura yatırdım her damlada biraz daha büyümesi için
kötü ne varsa üzerine bir avuç toprak attım yok olması için
seni sana bıraktım herşeyden herkesten habersiz elvedasız yok oluşum
senden
Şimdi gülüceklerin başkasının olsun gözlerinde...
|