[umut]

Serviks (Rahim Ağzı) Kanseri
Tanı Nasıl Konuluyor?

Hastanın ve ailesinin tıbbi geçmişi, serviks kanserine ait belirtiler ve risk faktörleri soruluyor. Genel fizik muayene ve özellikle kanserin yayılıp yayılmadığını anlamak için lenf bezlerinin muayenesi yapılıyor. PAP testi bir tanı testi değil, sadece tarama testi. Dolayısıyla sonuç anormal olduğunda prekanseroz bir değişiklik veya kanser olup olmadığını anlamak için ek testler (kolposkopi ve biyopsi, bazan endoservikal kurtaj gerekiyor.

PAP testinde SIL veya atipik glanduler hücreler görüldüğünde bu testler öneriliyor. Kolposkopi isleminde doktor servikse kolposkop denilen ve dürbün tarzında büyütücü mercekleri olan bir alet ile bakıyor. Serviksin yüzeyi yakın ve net olarak izlenebiliyor. Serviks üzerinde görülen anormal alanlardan biyopsi alınıyor. Doku örneği patolog tarafından mikroskop altında inceleniyor. Anormal bir bölgenin prekanser, kanser, veya normal olup olmadığı ancak biyopsi ile anlaşılabiliyor.
Serviksin prekanser ve kanserlerini tanıda kullanılan çeşitli biyopsi yöntemleri mevcut. Bu yöntemlerden bazıları anormal dokunun tamamen çıkarılmasını sağlayarak servikal prekanserlerin veya erken servikal tedavisi için yeterli dahi olabiliyor.

Test sonucu anormal çıkarsa, serviks kanserinin oluşumunu önlemek için şu yöntemlere başvuruluyor;
Biyopsi ile prekanseroz lezyon saptanan hastalarda anormal doku LEEP (LLETZ) veya soğuk bıçak yöntemiyle kesilerek çıkarılabiliyor. Bazı durumlarda, anormal hücreler kriyoterapi aleti (sıvı nitrojen ile soğutulmuş metal bir çubuk) ile dondurularak tahrip ediliyor. Veya lazer (odaklanmış yüksek enerjili ısınlar) ile hücreler öldürülebiliyor. Her iki yöntem de doktor ofisinde uygulanabiliyor. Tedavi sonrasında bir kaç hafta süren kahverengi vajinal akıntı olabiliyor.

Bu tedaviler ile prekanserlerin tedavisi ve gerçek kansere dönüşümlerini önlemek hemen her zaman olanaklı. Anormalliğin nüks edip etmediğini izlemek için kontrol muayeneleri gerekiyor. Eğer nüks olursa bu tedaviler tekrarlanabiliyor. Ayrıca, sistoskopi, proktoskopi ve genel anestezi altında muayene, görüntüleme yöntemleri, akciğer grafisi, bilgisayarlı tomografi (BT), manyetik rezonans, pozisyon emisyon tomografisi (PET) ve İntravenoz urografi (IVP)’den yararlanılıyor.