[beliz]

NERDESİN


Yatak biraz da ölüme yaklaşmaktır
ölümü biraz daha-
ne bileyim,
kadınca tatmaktır,
uyuma öyleyse yaratmak varken,
diyeceksin toprak en güzel yatak
uyanmak istemiyorsan
yani zorla değil
yapayalnız...
Nerdesin sen,
nerdesin?

Hangi çalının dibinde mor menekşe
hangi bulutun altında gece sefası,
ey kanımın delice yeli
bir kuru yatakla dolar mı yürek
mutlulukla
nerdesin!

Ankara'da yürekler büyüktür hep
devlerin zamanıydı üstelik
mutlu da olurdun...
Ama bak ne oldu,
bir şöför sabahı yakalayacaktı
motor stop etti Döndü Bayırında,
nerdesin!

Şöyle bir dünyadasın
karanlık
korkunç değildir unutuluştan
dereye bir duman çullanmış gibi,
nerdesin!

Bir gün İstanbul'dayım
çok hoşlandım
her şey oluyor
herkes sarhoş
atlı karınca
delice bir hızla
bir karanlık bir ışık
bir karanlık bir ışık
çok hoşlandım
her şey oluyor
bin mumluk değil tek mumluk bir ışık
ama kalıcı olsun!

Yaşarsan bir anlam taşır
bir beyazda bütün renkler
bir sevgide bütün insanlar
bir kentte bütün insanlarla evren
nerdesin
nerdesin sen!