[beliz]

GERÇEKLERİM SANA DÖNDÜ



Sözlerimin tükendiği yollarda,
Gözlerimin bittiği demlerde,
Ruhumun savaştığı karanlıklarda,
Yollarım sana çıktı hep.

Hangi yollara saptım, nerelere vardım,
Ellerimi tutan yok ki sevdiceğim.
Karalar bağlayıp kendimi avutmak niye,
Yolların götürdüğü yerdeyim ben, seninleyim.

Avuçlarıma dökülen gözyaşlarım,
Sevdiklerime yaktığım ağıtlarım.
Sevemediklerime veremediklerim,
Hepsi sende kaldı, hayallerim gibi.

Döneceğim bu yollardan,
Geri geleceğim bir gün,
Ruhum açlığından vazgeçecek,
Sensizliği de öğrenecek yüreciğim.

Kimselere söyleyemediğim sırlarımda,
Açmazlarda daralan nefeslerimde,
Kalbimin kırık dökük miraslarında,
Gerçeklerim sana döndü hep.

Hiç bitmeyecekmiş gibi yaşadım seni,
Hayatın biteceğini düşünmeden.
Baharlar gelecek diye beklerken,
Sonbaharın hüznüne esir oldu bedenim.

Yaprak yaprak savruldum,
Rüzgarlara kapıldım,
Yağmurlarla seviştim,
Hepsinde sen varmışsın gibi.

Döneceğim yollar gelecek,
Vazgeçtiğim demlerim beni bulacak,
Ellerim ellerine uzanacak,
Senle olmayı da öğrenecek deli gönlüm.

Tükettiğim nefeslerimde,
İçtiğim her sigaranın dumanında,
Gölgemin düştüğü her karanlıkta,
Sana dönecek yollarım var daha.
Henüz dokumadığım sevgilerim,
Aşklarım var daha sana verecek.
Sana dönecek gerçeklerim var daha.