Gecenin SustuĞu Yerde
..ve ben sustum hayata...
konuştukça susmaktan kaçamadım...
vurdum suskunluğa duygularımı,
yıllarca içimde çoğalanlarımı ,
vurdum bır başka canda suskunluğa
yine coştum bağıracakken, sustum..
bılmem kaç kılometre haykırmak gerek anlaşmakk için,
bılmem kaç kılometre yürüsem görbilecektim,mutluluğu..
vurdum bir başka canda suskunluğa
yine koşacakken durdum, sustum..
şimdi başladıgım yerdeyım ,
aynı yerde,bekleyışteyim.
hayat gıderken yanımdan baktım
işte ben yıne sustum..
derman gelmedı ayaklarıma
bakakaldım yaşama
geçti yanımdan tutacaktım
hızını ömrüme katacaktım
elimi yüreğime koydum
karşıma geçip durdun
olmadı; ben yine sustum..
Ve aşk,ölümü öldürüp ölüme ölümle koşabilmenin adıydı....
|