[cerenimo]

Anne
Bilseydin sen anne gözümden akan yaşları
Anlayabilseydin kalbimi parçalara ayıran duguları
Düşünseydin mutsuzluklarmı..beynimdeki çıkmazları
Asla beni dünyaya getirmezdin belki de...

Biliyormusun anne öyle acılar çektimki ben
Öyle karanlıklarda tutsak oldum ki hayatta
Günlerce huzur veren gözlerinle yollarımı gözlerken sen
Ben ölmüşüm çıkmazlarda belkide anlatamasamda

Her gece gözyaşlarımın döküldüğü yastığıma sarılıp seni özlüyorum..
Tüm sevgiler yalanmış anne dünya güzelliklerle zehirliyor insanı
Bir senin sütün temizmiş..bir senin kucaklarında huzur varmış anlıyorum
Çevremdeki herkes öldürüyor beni anne..

Senden çok sevdiğim bir kız vardı anne..
Bir gün çocuklarımın annesi olur diye düşler kurdum..
Sana yalan söyledim param yok diye onunla bir hayatım olsun diye biriktirdim..
Biliyorum artık anne kimse sen olamaz..
kimse benim için senin çektiğin acıları çekmedi ki..
SEN İLK AŞKIMDIN ANNE...SON DÜNYAM SON SEVGİLİMSİN BENİM..