İçimdeki Haykırışş
En ürkütücü olan sessizliğindi sesinin taa uzaklara gitmesiydi..
Oysa nasıl sevmiştim seni, uzakta olan sesin kalbimde, kulağımda,
Dinlediğim şarkıda, kendi sesimdeydi.. "Neden Gittin"...Hiç bilmedim
Çünkü bilmemi hiç istemedin..Belki de söylecek bir sözcüğün bile yoktu...
"Korktum" dedin, "Aşk ben değilim" dedin, peki nedir aşk?
Bilmiyorsun ki?.. Kimse kalbine aşkla gelmemiş senin..
Aşk herşeyinle ona ait olmaktır, kalbini parçalayan özlemdir...
Yokluğunda insanın içini acıtan, mutluluktan ağlatandır..
Aşk kendinden önce onu düşünmektir, hep yanında olmasıdır,
Sen olmasan bile...
Aşk senin hiç yaşamadığın, benimse vazgeçemediğim..
Çok zaman geçti üstünden aşkımdan geçemedim..Aksine zaman geçtikçe
aşkım da büyüdü büyüdü içimde..
Seni niye sevdiğimi hatırladım, Gözlerindi içimde kıpırdayan.
O bal, o ela gözlerin.. Gözlerine sadece bir defa bakıp "Seni sevdim,Seni çok sevdim" diyebilmeyi isterdim..
Söyleyemedim. Gitmenden, Sensiz kalmaktan çok korktum..
Seninle yaşamak isterdim..Ama olmadı, Senin kokunda, gözlerinde,
yüreğinde,teninde seninle yaşamak isterken sen gittin..
Hep yaptığın gibi yine GİTTİN...
Seni bilmek zor, seni yaşamak zor, sen beni sevmezken bu aşkı tek
başına taşımak ise en zoru..Direniyorum ama tükeniyorum da..
Ya "Adam gibi" sevecektin beni, ya da silecektin hayatından..
Seni severek geçirmek isterdim bir ömrü ama sen hep başka kollarda,
Hep başka rüyalarda...
Bu benim yazdığım bir yazı ve sizinle paylaşmak istedim
|