akıp giden hayat
Gunler geciyor zaman degisiyor
Sevgilerin adı duyguların tadı bitiyor
Ama umutlar bitmiyor
Bir sabah ruzgarında esiyor yasadıklarımız
Ne yeri belli ne de hedefi
Ne de duracagı son seferi
Hayata bir perdenin arkasından bakarken
Buluyoruz kendimizi gerceklerin tam ortasında
Kimsesiz bir cocuk gibi bakıyoruz etrafa
Sessizligin icinde nefes alıyoruz biz.
Yagmur tanesi gibi damlıyor goz yaslarımız
Gunes gibi kızgın bedenimizde eriyor son verislerimiz
Biri biterken digeri baslıyor aslında.
Ardından dur bile diyemiyoruz giderken
Bakakalıyoruz sadece
Masum ve dusunceli
Gururlu ama bitkin
Avucumuzda duran hersey yok oluyor tadını dahi yasamadan
Varlıgını bile hissetmeden
Biz ne gonuller vermistik
Ne cabalar verecektik ölu gozuken bu yasamda bir hayat bulabilmek icin
Ne asklar yasayacaktık hani
Butun gunumuzu bir duman gibi saran
El ele kol kola.
Yapamadık iste yapamadık.
Artık buralarda fazla kalamazdık kendimizi kime bırakacaktık
Kime teslim olup gun sayacaktık
Bir gidisle gitmeliydik huzunsuz ve agıtsız.
Gurultusuz ve de dumduz.
Hayallerimizi serbest bırakıp yeni yerler bulacak
Orada bir agac dikip onu yesertecek
Onun altında serinleyip dalına tutunacaktık
Ve o dal simdi elimizde ama tutanı yok bizden baska
olsun ne isyan ediyoruz ne de zindanlarda yasıyoruz
sonu biliyoruz ilki biliyoruz
gerisi bitmis tukenmis sevdalara..
bu da kendi siirimdir alıntı felan degildir. yorum yazarsanız gercekten sevinirim.