[umut]

Hattuşa/Boğazköy çevresindeki ilk yerleşim Kalkolitik Çağ'da (MÖ. 6. bin) ortaya çıkar.
İzleyen binyıllarda İç Anadolu'nun kuzey kesimlerindeki ormanlık yörede yerleşme yoğunluğu çok yavaş artar. İlk olarak İlk Tunç Çağında (MÖ. 3.bin), birbirleriyle sıkı ilişkiler içinde bulunan ve toplumda değişimin temelini oluşturan daha büyük yerleşme kuşakları gelişir. Hattuşa/Boğazköy'de bir Hatti (Kuzey ve İç Anadolu'nun sakinleri ve Hititlerin halefleri olan Hattiler) yerleşmesi ortaya çıkar ve böylece İlk Tunç Çağın geç dönemlerinde, şehir bölgesinde artık sürekli yerleşim başlar.



Hitit İmparatorluğu'nun başkenti... HATTUSA

1 Dış sur
2 İç Sur
3 Gişe
4 Aşağı Şehir kazı alanı
5 1 no.lu Tapınak ve depo odaları
6 Yamaç Evi
7 Kesikkaya
8 Poternli Sur
9 Kızlar Kaya
10 Aşağı Batı Kapı
11 Yukarı Batı Kapı
12 Sarıkale
13 Aslanlı Kapı
14 30 no.lu Tapınak
15 Yenicekale
16 Güney Havuzlar
17 Yerkapı
18 Sfenksli Kapı
19 Merkezi Tapınak Mahallesi
20 3 no.lu Tapınak
21 2 no.lu Tapınak
22 5 no.lu Tapınak
23 Kral Kapı
24 Doğu Havuzlar
25 Bizans Kilisesi
26 7 no.lu Tapınak
27 1 no.lu Oda
28 Hiyeroglifli Oda (2 no.lu Oda)
29 Güney Kale
30 31 no.lu Tapınak
31 Nişantaş/Nişantepe
32 Kuzey Yapı Kompleksi
33 Büyükkale
34 Doğu Plato
35 Ambarlıkaya
36 Mihraplıkaya
37 Büyükkaya
38 Kuzey Sur





_Tahil_silolari



Tahıl siloları rekonstrüksiyon
Silonun 12 odası yangın geçirmiş, kerpiç duvarlar içlerindeki bol ahşap yüzünden iyice yanarak sertleşmiştir. Odalar içinde büyük miktarda (0.80- 1,2 metre kalınlığında) kömürleşmiş tahıl kalıntısıyla karşılaşılmıştır. Bu siloda halen yüzlerce ton kömürleşmiş tahıl vardır ve böylece Yakındoğu için ünik bir buluntudur. Botanik araştırmalara göre burada genellikle arpa, bir odada tek sıralı buğday depolanmıştır.
Silo kompleksinin boyutları da alışılmışın çok üstündedir: uzunluğu bir futbol sahasından fazladır. Odaların derinliğine bağlı olarak burada 7000- 9000 m³ tahıl uzun süre muhafaza edilebiliyordu. Bu tahıl miktarı 20 000- 30 000 kişinin bir yıllık ihtiyacını karşılayabilecek kadardı. Bunun yalnızca Hattuşa şehri için bir depo olmayıp, devlet hazinesinin bir bölümünü ve kralın gücüne temel oluşturduğu anlaşılmaktadır.
Tahıl doldurulduktan sonra siloların üzeri kalın bir toprak tabakası ile örtülüyordu. Bu şekilde havasız bırakılan tahıl, geri kalan oksijeni tüketir ve karbondioksit üretir. Bu oksijensiz ortamda fare, tahıl biti, tahıl böceği veya küf mantarı gibi zararlılar yaşayamaz. Böylece uzun yıllar bozulmayan bir "konserve" oluşur. Bu şekilde erzak depolama prensibi günümüzde Afrika ve Asya'daki bazı bölgelerde ve Türkiye'de de belli yörelerde halen kullanılmaktadır



Hattuşa'nın kazılarak ortaya çıkarılmış ve restore edilmiş kalıntıları günümüzde açık hava müzesi niteliğinde olup Tarihi Milli Park'ın merkezini oluşturur. Hattuşa, Türkiye'de UNESCO Dünya Mirası Listesi 'nde yer alan 9 yerden biridir.

2001 yılında Hattuşa'da bulunup Ankara ve İstanbul Müzelerinde muhafaza edilen çiviyazılı tablet arşivleri UNESCO Dünya Belleği Listesi 'ne alınmıştır.



Aslanlı Kapı'nın bilgisayarda yapılmış rekonstrüksyonu(H. Schriever)



aslanlı kapı