[Papatyam]

Herkes Aynı Değildir... Bunu Denemeden Bilemezsiniz...

İstanbul, yine o hüzünlü akşamlarından birini yaşıyordu hafifçe çiselen yağmurun altında. Genç adam elinde taşıdığı çantayı bir an yere bırakıp ıslak saçlarını eliyle düzeltti ve tekrar çantasını yüklenip Üsküdar vapurunun üst katına çıkan merdivenlere yöneldi. Parlak ışıkları ile karanlığa isyan eden boğazın karşı yakasını seyrederek üst kata çıktı.

Vapurda, bir an önce evlerine ulaşmanın telaşı içinde olan sevimsiz bir kalabalık yağmur yüzünden kapalı salonda toplanmıştı. Genç adam etrafına oturacak bir yer bulmak için bakındı ve göz göze geldiği insanların neler düşündüğünü tahmin etmeye çalıştı bir an. Şu gri paltolu, alnı açık, muhtemelen memur emeklisi yaşlı amca pek bi ters bakmıştı, "yanıma gelip rahatımı bozma!" diye düşünüyordu herhalde.

Memur emeklisi amcanın solundaki tombul teyzenin yanında ağlamaklı duran çocuk belli ki az önce teyzeden usturuplu bir fırça yemişti ve haksızca yediğini düşündüğü azarın ızdırabını ancak sessizce hıçkırarak gidermeye çalışıyordu. Tombul teyze ikide bir başörtüsünü düzeltip oğlana ters ters bakıyordu, "bu çocuk beni bigün öldürecek!" diye içinden söyleniyor olmalıydı. Genç adam çocuğa gülümseyip "boşveer" dercesine bir göz kırptı ama çocuk hiç oralı olmadı.

Teyzenin karşısında boynunda kırmızı atkısıyla soğuktan kızarmış burnunu oğuşturan bir genç kız oturuyordu. Genç oğlan genç kızın yanındaki boş yere yöneldi.

Genç adam kızın yüzünü görünce şaşkınlığını gizleyemedi bir an için. "Ne kadar da güzel!" diye düşündü. Birşeyler söyleyip en azından bir ismini sormak istedi ama biraz utandı biraz da başka yapması gereken şeyler olduğunu hatırlayıp içi burkuldu. Çaktırmadan başını çevirip kaçamak bir bakış fırlattı ve o anda kızın da ona baktığını farketti. İkisi de utanıp aceleyle başlarını önlerine çevirdiler. Genç adam kendini tutamayıp tekrar genç kıza döndü ve bu sefer ikisi de bakışlarını kaçırmadılar. Önce genç kız gülümsedi, sonra da genç adam karşılık verdi ve tekrar başını öne eğdi. Bir anda yüzünü ümitsiz bir hüzün kaplamıştı.

"Fantezi bu" diye düşündü. "Bu kız da diğerleri gibidir kesin!... Yine de bi iki laf etsem mi acaba??" Yardım istercesine etrafına bakınırken tombul teyzenin gülümsediğini farketti. O da herhalde iki gencin girdiği kısır döngüyü farketmişti ama sempatisinden ötürü mü yoksa acıdığından mı sırıttığını anlayamadı genç oğlan.

Memur emeklisi amca da dik dik genç adama bakıyordu, "kabiliyetsiz herif!" dercesine. Genç kız başını öne eğmiş ve bi sonraki hamlenin insiyatifini tamamen genç adama bırakmıştı. Hiç birinin olacaklardan haberi olmadığını düşündü genç adam. Kendisi içinse defalarca yaşanmış bir senaryo idi. Genç adam her zamanki gibi bu defa da yapması gerekenin bilincine varıp yanındaki çantayı araladı.

Genç kıza bu defa büyük bir pişmanlık, kaybetmişlik duygusuyla baktı. Son bir iç çektikten sonra ayaklandı ve kapalı salonun ortasına doğru şaşkın bakışların arasında yürüdü. Çantadan elini çıkarıp herkesin göreceği şekilde yukarı kaldırdı.

- Sayın baylar, güzel bayanlar. Şu elimde görmüş olduğunuz saat ünlü Amerikan firmasi Sıvaç markasıyla Amerika'da tanesi 30 dolardan satılmaktadır. Bu saati Sıvaç için uzakdoğuda üreten firmayla bağlantı kurarak aynı saatleri Türk tüketicisine tanesi 5 YTL'den sunma fırsatı bulduk. Eşinize, çocuğunuza, dostunuza 5 liraya bu güzel hediyeyi hemen şimdi alabilirsiniz...

Zalim Sever