Çocukları Ağlatmayın...
Bir çocuk ağlıyor Filistin’de;
Çığlıkları yürekleri dağlıyor mu!
Paris’ten duyuluyor mu hıçkırıkları!
İçi acıyor mu Londra’daki bir annenin!
Zürih’te hangi babanın canı yanıyor!
Alevler yakıyor mu New York’taki çocukları da;
Berlin’deki, Lozan’daki,Tokyo’daki?!
Çocukların gözleri sel;
Filistin’den acı yayılıyor havaya…
Soluyabiliyor mu dünyanın tüm çocukları?
Ciğerleri yanıyor mu insanlığın!
Zehirli gazdan gözleri yaşarıyor mu!
Moskova’da, Atina’da, Nice’de, İstanbul’da?!
Çocuklar ağlıyor Filistin’de:
Analarına…
Babalarına…
O Analar Babalar ki;
Artık ağlayamayan çocuklarına…
Dünyanın bir köşesinde..
Savaşın orta yerinde..
Acı ve kan gölünde..
Köln’de, Lüksemburg’da, Fas’ta bir çocuk ağlasa;
Gazze’deki, Bağdat’daki, Kandahar’daki tüm çocuklar ağlar…
Ve onlar Kudüs’ten, Kerkük’ten ölümü hissederler;
Bir bomba düşse Rio’ya, Lizbon’a, Pekin’e, Hiroşima’ya…
Eyvah!
Bir füze daha atıldı Filistin’e;
Kaç çocuğunuz daha ağlıyor şimdi ülkenizde?