[pamukKALE]

ŞÜKRÜN BÖYLESİ

[size=18px]Şükrün böylesi

İmam-ı Azam Hazretleri zengin bir âlimdi. Ticaretle de meşgul olurdu. Bir gün öğrencilerine ders verdiği sırada bir haber aldı: “ Size ait kumaşları getiren gemi batmıştır.” Büyük âlimin cevabı tek cümle oldu: “Elhamdülillah” ve dersine devam etti. Bir müddet sonra aynı haberci gelip dedi ki: “ Efendim, özür dilerim, biraz önce verdiğim haber doğru değilmiş. Malınızı taşıyan gemi sapasağlam geldi, şu anada yükünü boşaltıyor.” O mübarek zat yine aynı cümleyi tekrarladı ve dersine devam etti: “Elhamdülillah” yanındakiler hem kayıp hem de kazanç halinde söylenen bu cümlenin sebebini sordular. Buyurdu ki:” Biz, küfür ve sapkınlık hariç, her halde Cenab-ı Hakk’a şükür üzere olmalıyız. Dünya imtihan yeridir. Bazen vererek, bazen de alarak imtihan eder. Önce Rabbim beni alarak, zarara sokarak imtihan ediyor diye düşünüp hamdettim. Sonra lütfederek, kazandırarak imtihan ettiğini anladım; yine hamdettim.”

(alıntı) [/size]