Papatyam Forum - Tekil Mesaj gösterimi

PESTEMAL · 21 December 2006, 12:12

Niçin Fedakarlık?

[size=18px]Fedakarlıklarla geçti yaşamım...
Vermenin zenginlik olduğuna inanarak...
Küçücüktüm, ellerim, ayaklarım, parmaklarım küçücüktü. Yüreğim büyük geliyordu bedenime... Büyümek isteği ile ara sıra gizlice giydiğim, annemin ayakkabıları gibi...
Yıllar sonra anlayacaktım ki, annem çocuktu... Çocuk şarkılarım susacaktı ve ben öğrenecektim susarak konuşmayı... Annem hep çocuk kalacaktı... Evcilik oyunlarımın en ideal modeli annem. Niçin bu kadar fedakardı ?..
Kendini oyunlara kaptırıp dünyayı unutan çocukların özgürlüğünü mü yaşıyordu... Yoksa henüz özgürlüğün anlamını bilmeyen çocuklar gibi gerçekten mi özgürdü... Gençliği oldu mu bilmiyorum. Yaşlandığını farketmedi kimseler. Yorgun kalbini güneşlerin ardına sakladı sevdikleri için... Fedakardı annem. Omuzlarıma ağır bir yük oturtacak kadar... Saçlarını topuz yapıp, pembe bir ruj sürüp dudaklarına, kabul günlerine gittiği günler en mutlu günlerimdi benim... Örgüsünü yanına almasını istemezdim. Yüreğim büyürdü yine... Ama kelimeler küçük gelirdi. Annem bir günü olsun kendin için yaşa kelimeleri boğum boğum olurdu, çocuk boğazımda...
Büyümeyi, kocaman olmayı isterdim. Bir dev kadar kocaman olmayı... Masallardan çıkmak isterdim, Alaadin ' in lambasından çıkmak... Annem için, annemi gerçekten yaşatmak için... Sadece bir kadın, sadece bir anne olmadığını anlatmak için...
Fedakarlıklarının omuzlarımızda ki yükünü hafifletmek için. Şimdi yokluğu bir dönülmezlikte ... Sesi, elleri, gözleri bir dönülmezlikte.. Yemekleri, çeşitli renklerde ördüğü hırkaları, sildiği halılar, camlar, taşlar bir dönülmezlikte... Çocukları için olduğu kadar insanca olan her acı için döktüğü gözyaşları, sevinçleri, umutları dönülmezlikte...
Fedakarlıklarla geçti ömrüm. Annem gibi...
Vermenin zenginlik olduğuna inanarak. Bir büyük farkla belki... Bir şairin ifadesinde anlamını bulan, bir büyük farkla belki...
"öylesine sürüldü ki yüreğim buzullarla, öğrendim ateş yakmasını suda"...
Tüm fedakarlıklar adına, tüm güzellikler adına...
Sevgiyle kalın... [/size]

Hale Künüçen

21 December 2006, 12:12	Mesaj No:1
PESTEMAL Papatyam Medineweb Emekdarı Durumu: Papatyam No : 145 Üyelik T.: 16 February 2005 Arkadaşları:0 Cinsiyet: Mesaj: 3.815 Konular: Beğenildi: Beğendi: Takdirleri:10 Takdir Et: Konu Bu Üyemize Aittir!	Niçin Fedakarlık? Niçin Fedakarlık? [size=18px]Fedakarlıklarla geçti yaşamım... Vermenin zenginlik olduğuna inanarak... Küçücüktüm, ellerim, ayaklarım, parmaklarım küçücüktü. Yüreğim büyük geliyordu bedenime... Büyümek isteği ile ara sıra gizlice giydiğim, annemin ayakkabıları gibi... Yıllar sonra anlayacaktım ki, annem çocuktu... Çocuk şarkılarım susacaktı ve ben öğrenecektim susarak konuşmayı... Annem hep çocuk kalacaktı... Evcilik oyunlarımın en ideal modeli annem. Niçin bu kadar fedakardı ?.. Kendini oyunlara kaptırıp dünyayı unutan çocukların özgürlüğünü mü yaşıyordu... Yoksa henüz özgürlüğün anlamını bilmeyen çocuklar gibi gerçekten mi özgürdü... Gençliği oldu mu bilmiyorum. Yaşlandığını farketmedi kimseler. Yorgun kalbini güneşlerin ardına sakladı sevdikleri için... Fedakardı annem. Omuzlarıma ağır bir yük oturtacak kadar... Saçlarını topuz yapıp, pembe bir ruj sürüp dudaklarına, kabul günlerine gittiği günler en mutlu günlerimdi benim... Örgüsünü yanına almasını istemezdim. Yüreğim büyürdü yine... Ama kelimeler küçük gelirdi. Annem bir günü olsun kendin için yaşa kelimeleri boğum boğum olurdu, çocuk boğazımda... Büyümeyi, kocaman olmayı isterdim. Bir dev kadar kocaman olmayı... Masallardan çıkmak isterdim, Alaadin ' in lambasından çıkmak... Annem için, annemi gerçekten yaşatmak için... Sadece bir kadın, sadece bir anne olmadığını anlatmak için... Fedakarlıklarının omuzlarımızda ki yükünü hafifletmek için. Şimdi yokluğu bir dönülmezlikte ... Sesi, elleri, gözleri bir dönülmezlikte.. Yemekleri, çeşitli renklerde ördüğü hırkaları, sildiği halılar, camlar, taşlar bir dönülmezlikte... Çocukları için olduğu kadar insanca olan her acı için döktüğü gözyaşları, sevinçleri, umutları dönülmezlikte... Fedakarlıklarla geçti ömrüm. Annem gibi... Vermenin zenginlik olduğuna inanarak. Bir büyük farkla belki... Bir şairin ifadesinde anlamını bulan, bir büyük farkla belki... "öylesine sürüldü ki yüreğim buzullarla, öğrendim ateş yakmasını suda"... Tüm fedakarlıklar adına, tüm güzellikler adına... Sevgiyle kalın... [/size] Hale Künüçen __________________ mzalar sifirlanmistir, lütfen yeni imzanizi belirleyiniz