[beliz]

HAYAL

HAYAL


Hani eski evimiz vardı ya,
Portakal bahçesinin ortasında.
Şimdi orda olsam.
Çardağın altına otursam.
Bir de tavşan kanı çay demlesem kendime.
Usul usul seni düşünerek yudumlasam.
Birden portakal çiçeklerinin mis kokulu büyüsüne kapılsam.
Seni unutsam uçup gidiversen aklımdan.
Gözlerim yerdeki karınca yuvasına takılsa.
Ben baksam onlar kışa hazırlık yiyecek taşısa.
Sessiz sessiz izlesem.
Bir serçe çığlığıyla ayıksam.
Yuvada aç annelerini bekleyen yavru kuşlara acırken içim.
Birden köpeğimiz havlasa.
Başımı çevirip umarsız yorgun gözlerle baksam.
Kapıda bir gölge meraklansam 'Kimdir gelen? '
Aklımın ucundan bile sen geçmezken.
İlk defa seni düşünmüyorken.
Ve ilk defa gelenin sen olduğunu hayal etmezken,
Bir anda sen belirsen.
Ben birden donuversem.
Yerimden kalkamasam.
Sen bana koşsan ağır adımlarla.
O an zaman dursa,sular akmasa,
Kuşlar ötmese, rüzgar esmese.
Sana sıkı sıkı sarılsam.
Sessiz hıçkırıklarla.
Omuzunda ağlasam
Boğazım düğümlense sevinçten.
Zor güç,
Nerdesin? desem,
Nerdesin?
Geldim bitanem.
Geldim desen...
Yeniden sarılsam sana sıkı sıkı hiç bırakmasam.
Hayal bu ya.
Bir ömür,
Bir yastıkta kocasak...