[Papatyam]

[size=18px]Anlayamıyorum...

Nasıl bir tutku bu? Çözemiyorum, anlayamıyorum, çıkamıyorum menzilinden. Nefes alamıyorum varlığını hissetmeden. Onca dargınlığa, mesafeye rağmen... Birşeyler var seni yakın eden, affettiren. Konuşmasak ta, bakışmasakta hissetmeliyim varlığını. Bir yerlerde nefes aldığını, iyi olduğunu bilmeliyim. Sen belki gülüyorsun benim bu çaresiz yürek çırpıntılarıma. Belki başka yürekler için heyecanlanıyorsun. Ama ben bir selamına bile aldanmaya hazırım. Uzak durma sevdiğim! Esirgeme sözlerini, gözlerini, yüreğini. Çok mu uzaktayım sanıyorsun. Bir nefeste içinde, bir bakışta gözünde, bir dokunuşta teninde, bir tebessümde kalbindeyim. Yeter ki iste sevdiğim![/size]