[ihsan034]

A Ğ L A Y I Ş I N S O N B U L S U N K Ü Ç Ü Ğ Ü M

Felekatte görürsün bizi bir
Mutluyken yeriz birbirimizi
Ağlayışın o yüzdenmi çocuk
Peki çocuk niye gülmezsin hiç öksüz çocuklarımı düşünürsün
Ama bebekler güler çocuk onlarda mı güldüremez seni
Annen nerde küçüğüm onamı ağlayışın, kaderinemi
Niye hiç gülmezsin hiç niye
Niye ağlarsın güzel küçüğüm neye ağlarsın
Derdimin anlatayım hangi birini
Sen anlattın binde birini
Özlem duymak annemin şevkatli eline,
Her an ağlamaya yetmezmi
Tam özlemle sevgiyle bakarken gözlerine annemin inince,
Kara beton üstümüze ne beklersin gözlerimden
Çocuğum, belki gülmem gerek
Anlamsızca sormak annemi
Belki oyunlar oynamak
Bir şeyler istemek yemek için
Niye ağlıyorum değilmi unuturumda
Belki sonra sevgili annemi
Nasıl nasıl unuturumda o güzel siyah gözleri
Ben ağlamazmıyım abi nasıl nasıl ağlamaz
Kanamaz küçük yüreğim
Anlıyorum ağlayan çocuk
Seni hep anladık sadece
Durduramadık gözyaşlarını yıllarca
Sadece ağla küçüğüm
Gözünden akan su kadar
Kalbimden akan kan merhem olsun yarana...

Yılmaz Avcı