Gözlerin
Bir anlık bir bakışla öyle yara açtın ki,
Mızrak yarası gibi geliverdi anında.
Seni gören gözlere öyle ışık saçtın ki;
Güneş'in parıltısı sönük kaldı yanında.
Önüne geçilmiyor ferman gibi sözüne,
Seni sevip kaybeden inan ölümü tatmış.
Sen : Güzeller-güzeli, Tanrım senin gözüne;
Yalnız Safir'den değil Zümrüt'ten de renk katmış.
Bir anlık gelip geçen hayal gibi akışın...
Çölde serap gibisin, ne yapsam tutulmuyor.
Ceylanlarda bile yok o gizemli bakışın ;
Sana özgü o gözler asla unutulmuyor !
Ey :Güzeller-güzeli! Sen buradan giderken,
Dört-bir yanımı hemen hasretin sardı senin;
Gökkuşağı mavisi yeşil tona dönerken :
Aldığı renge benzer gözlerin vardı senin !