[Papatyam]

[size=18px]Seni Sevmeyi Özledim[/size]

Seni özledim. Gecenin en zifiri anında bile odamı aydınlatan bu aşkı özlüyorum, en çok ta her gün duyabilmek için çırpındığım sesini. Seni özlüyorum işte… Her kavgamızın sonunda çektiğim sancıları, seni kaybetmek korkusunun yüreğimi bir bıçak gibi kestiği anları bile.

Seni özlüyorum, kabul ettim artık bunu. Göz bebeklerimin içine yerleşmişsin ve dünyada iyiye, güzele dair ne varsa içinde sen varsın.
Meleklerin kanatlarında geliyorsun sen bana her gün, martıların gözlerinde… Bir papatya demetinin üstündeki uğur böceği oluyorsun, ayın şavkında, umudun mavisinde ki en çok bu renge tutkunum bilirsin sen varsın. Yüreğime işlemişim seni bir dantel gibi ince ince düğümlerle… Oradasın, orada kalmalısın. Çünkü bir tek sen bu yüreğe yakışırsın.
Her gün içimi ısıtan asıl sensin, sıcacık ışıklarınla tüm ruhumu saran, her yeni güne gözümü açar açmaz içime doluştuğun bir günaydınsın.
Seni özlemek dayanılmaz bir hale geldiğinde bile isyan etmiyorum. Çünkü içimdesin ve seni göz yaşlarımla bedenim her gün biraz daha ölse de aslında her güne yeniden doğuyorum.

Seni özlüyorum çünkü seni seviyorum hem de çok… Doğrularını yanlışlarını sorgulamadan, bir çocuk yüreği gibi masumca yaşıyorum seni. Bu hayata verdiğim her nefeste gittiğim her yerde sen benimle birlikte varsın. O yüzden yalnızlık nedir bilmiyorum. Asla değiştirmeden, en katkısız halinle seviyorum seni, özgürleşiyor aşkımız, sevdikçe büyüyor özledikçe yüceliyor.

İşte en çok bunu özlüyorum
Seni sevmeyi özlüyorum
Sevdikçe daha çok özlüyorum
Özledikçe daha çok seviyorum