Papatyam Forum - Tekil Mesaj gösterimi

10 April 2006, 15:41

Kendimi Değil Anilarimi Öldürdümm...

Sen yokkken ben dünyanın neresinde ne yapıyordum bilmiyorum
Büyük bi boşluktu içinde olduğum
Kocaman bi boşluk
Adım neydi,yaşım kaçtı,hatırlamıyorum..
Sen geldin...Beni kocaman boşlukların arasında çıkartıp yeni bir dünya kurdun..
Ben küçücük bir çocuktum,sen kocaman bir yürek
Öyle şevkatliydin,öyle seviyordun ki beni
Sana bakmaya doyamıyordum
Öyle aşıktım ki sana
Kelimelerle anlatamıyordum..
Çok zamanlar geçti
Ben bıkıp usanmadan her sabah sana uyanırken , sen artık bensiz nefes almaya başlamıştın...
Ben acaba ? diye düşünmeyi aklımın bile ucuna getirmek istemezken
Bir gün bir uyandım....
Sen...Yoktun.....
.......
.........
.............
Sen gittin.....Ben seni deliler gibi severken,içime seni sığdıramazken sen gittin...
Artık ne sabah uyanmanın anlamı vardı,nede nefes almanın...
Sanki seninle beraber herşey gitmiş gibiydi...
Eşim,dostum,çocuğum,arkadaşım,uğraşım...
Biranda sahip olduğum herşey.......

Sen gideli ne kadar oldu bilmiyorum...Asırlar geçmiş gibi...Yada zaman durmuş gibi...
Hiç birşeyi bilmiyorum...
Adım ney...Kaç yaşındayım...Ne zamanadır yalnızım...Nerdeyim bilmiyorum...
Şöyle bazen duruyorum...Ne yapıyor diyorum...
Sabah uyanışını,yataktan kalkışını,kahvaltı yapışını,evden çıkışını,yürüdüğün yolları düşünüyorum..
Her sabah seni işe gönderip,akşam yatağına yatıyorum...

Bazen dayanılmaz sancılarla telefonlara sarılıyorum....
Seni aramamak için telefonumu hep başka yerlerde unutuyorum...Öyle iradesizimki kendime çook kızıyorum...
Senden haber bekliyorum sürekli
Bir ses,bir nefes Aaah bir haber...

Şimdi Haberin geldi...Gitmişsin...Başka şehirlerde..Başka sokaklarda..Başka insanlarla....
Her sabah yaptığını bildiğim şeylerin hayalini kurarak yaşarken gittiğini bilmek öyle acı ki bilemessin...
Artık aynı rüzgara bile değmiyor nefeslerimiz.
Ben ki esen rüzgar saçlarına değmiştir die hiç arabalara binmiyorum...

Şimdi silahı kafama dayadım...
Kendimi değil anılarımı öldürüyorum...
Ben tetiğe bastıktan sonra...Artık herşey çok başka olacak biliyorum.

10 April 2006, 15:41	Mesaj No:1
Mekansiz Guest Durumu: Papatyam No : Arkadaşları: Cinsiyet: Mesaj: n/a Konular: Beğenildi: Beğendi: Takdirleri: Takdir Et:	Kendimi Değil Anilarimi Öldürdümm... Kendimi Değil Anilarimi Öldürdümm... Sen yokkken ben dünyanın neresinde ne yapıyordum bilmiyorum Büyük bi boşluktu içinde olduğum Kocaman bi boşluk Adım neydi,yaşım kaçtı,hatırlamıyorum.. Sen geldin...Beni kocaman boşlukların arasında çıkartıp yeni bir dünya kurdun.. Ben küçücük bir çocuktum,sen kocaman bir yürek Öyle şevkatliydin,öyle seviyordun ki beni Sana bakmaya doyamıyordum Öyle aşıktım ki sana Kelimelerle anlatamıyordum.. Çok zamanlar geçti Ben bıkıp usanmadan her sabah sana uyanırken , sen artık bensiz nefes almaya başlamıştın... Ben acaba ? diye düşünmeyi aklımın bile ucuna getirmek istemezken Bir gün bir uyandım.... Sen...Yoktun..... ....... ......... ............. Sen gittin.....Ben seni deliler gibi severken,içime seni sığdıramazken sen gittin... Artık ne sabah uyanmanın anlamı vardı,nede nefes almanın... Sanki seninle beraber herşey gitmiş gibiydi... Eşim,dostum,çocuğum,arkadaşım,uğraşım... Biranda sahip olduğum herşey....... Sen gideli ne kadar oldu bilmiyorum...Asırlar geçmiş gibi...Yada zaman durmuş gibi... Hiç birşeyi bilmiyorum... Adım ney...Kaç yaşındayım...Ne zamanadır yalnızım...Nerdeyim bilmiyorum... Şöyle bazen duruyorum...Ne yapıyor diyorum... Sabah uyanışını,yataktan kalkışını,kahvaltı yapışını,evden çıkışını,yürüdüğün yolları düşünüyorum.. Her sabah seni işe gönderip,akşam yatağına yatıyorum... Bazen dayanılmaz sancılarla telefonlara sarılıyorum.... Seni aramamak için telefonumu hep başka yerlerde unutuyorum...Öyle iradesizimki kendime çook kızıyorum... Senden haber bekliyorum sürekli Bir ses,bir nefes Aaah bir haber... Şimdi Haberin geldi...Gitmişsin...Başka şehirlerde..Başka sokaklarda..Başka insanlarla.... Her sabah yaptığını bildiğim şeylerin hayalini kurarak yaşarken gittiğini bilmek öyle acı ki bilemessin... Artık aynı rüzgara bile değmiyor nefeslerimiz. Ben ki esen rüzgar saçlarına değmiştir die hiç arabalara binmiyorum... Şimdi silahı kafama dayadım... Kendimi değil anılarımı öldürüyorum... Ben tetiğe bastıktan sonra...Artık herşey çok başka olacak biliyorum.