Aşk Değil Nefret Değil
onca zaman olmuş sen benden gideli.. yeni yeni topladım kendimi, gülmeye çalışıyordum ya artık gülüyorum! saçımı kestirdim hatta boyattım artık makyajda yapıyorum kıyafetlerimdede baya bi değişiklik oldu. daha bi rahat giyiyorum.. seninleyken giydiğim tüm kıyafetlerimi rafa kaldırdım.. tıpkı sevginide kalbimde rafa kaldırdığım gibi!!
kendime ve aileme hatta dünya güzelleri yiğenlerime bile hiç bu kadar vakit ayırmamıştım.. günlerim belki sıradan ama eğer huzur mutluluk sıradanlıksa ben tekdüze yaşamı tercih ediyorum şimdi...
aklıma gelmiyosun sanma.. annem 'kızım konuşarak başınımı şişirdim' dediğinde anlıyorum ki ben annemle senelerdir sohbet bile etmemişim ki 10 dakikalık konuşmada başınımı ağrıttım diye soruyo!! ne kadar üzdüğümü kendimi ne kadar yalnış tanıttığımı anlayıp senden bi adım daha uzaklaşıyorum... yiğenlerimi dışarı gezmeye çıkarttığımda 'teyze bizi evemi götürüyosun' dediklerinde aslında bu zamana kadar onların ellerinden tutup gezdirmediğimi anlayınca bi adım daha atıyorum senden uzağa!!! ablamları arayıp napıyosunuz diye sorduğumda 'hayırdır kötü bişey yok ya' dediklerinden onları hiç hal hatır sormak için aramadığımı anladığımda daha bi uzaklaşıyorum senin yollarından!!! çok beğendiğim bişeyi kendime hediye etmek için aldığımda aslında çoookk uzun zamandır kendimi sevindirmediğimi anladığımda ise çoktan senden uzaklarda olduğumu hissettim...
ve akşam yatarken çalan şarkıyı sana son kez hediye ettim:
beynimdeki ağları kalbime
görmeyeceksin
sevgi dolu yalanlarını söyleyemeyeceksin
sevgim öyle çöktüki
altında ezileceksin
artık benim
nefretim bile değilsin!!
benim için artık sen
koskoca bir boşluksun
düşünmeden yaşanılmış
bir kötü sarhoşluksun
içimdeki boşluğa
dil süremeyeceksin
artık benden
bir iz bile göremeyeceksin
öylesine uzağım ki
erişemeyeceksin
artık benim
nefretim bile değilsin
bir duygu ki, bir duygu bu
aşk değil nefret değil....