[cerenimo]

...........SENİ SE-Vİ-YO-RUM.........

[size=18px]Seni SE-Vİ-YO-RUM


çaresizliğin en amansız olduğu yerdeyim şimdi,
ilk defa sevmenin tarif edilemez korkuları içindeyim.

uykusuz gecelerin yorgun sabahlarında;
seni düşünüyor vekorkularla yine sana doğru koşuyorum.
hep aynı soru düşüncemde ya sevrsem? ....
ozaman neler olabileceğini düşünmek korkutuyor beni.
ilk defa yenileceğimi anlıyorum;
karşımda kendinden emin gözlerin,ellerin ve dudakların bunu söylüyor bana.
seni tanımadan geçen bütün yıllara lanet ediyorum.
önceleri hiç bilmediğim adını şimdi binlerce kez tekrarlıyor dudaklarım.

ğözlerin gözlerime takılınca,güçsüzlüğüm geliyor aklıma; beni sevmediğin,sevemeyeceğin ozamanlar öylesine yıkılıyorum ki bilemezsin.

insan nasıl gök yüzüne baktığında bu sonsuz evrende küçük ve çaresiz
bir yaratık olduğunu anlarsa,
senin yanında da aynı şeyleri düşünüyorum.
gün oluyor mavilerde,gün pluyor kırmızılarda,gün oluyor karalarda yaşıyorum seninle.
dudaklarımdan çıkan her kelime suya bir taş atılmışçasına büyüyor içimde.

nereye gitsem kulaklarımda o yarı,yarı çocuksu sesin,sonra kendine has kokun...ve o gözlerin; bir akşam üstünün serin hüznünü getiren gözlerin.

görebildiğim,duyabildiğim her şey bana seni sevmemi söylüyor.....
uzaklaştıkça yaklaşıyorum sana;
işin en kötüsü yaklaştıkça da uzaklaşmaktan korkuyorum.
belkide hiçbir zaman sana sevdiğimi söyleyemeyeceğim,
ne sana ne de senden başkasına..............
düşün ki çoğu zaman kendime bile söyleyemiyorum.
sanki söylediğim anda her şey bitecek ve bu emsalsiz büyü
bozulu verecekmiş gibi geliyor.

bir insanın kendini aldatması güçtür bilirsin.
bu sevmek korkusunun aslında çok sevmek olduğunu biliyor
fakat anlatamıyorum.
galiba asıl korkumuz sevmek değil.....
onun arkasıne gizlediğimiz sevilmemek kokrkusu! ........
küçük küçük aldanmalarla kendimizi avutmaya çalışıyor,
düştüğümüz çıkmazda bir teselli arıyoruz.
kimbilir belki de karşılıklı bir oyun oynuyoruz seninle.
belki de aynı korkular içerisindeyiz ama birbirimizden haberimiz yok........

ve sevmek seni,alabildiğine sevmek,
hiç bir şeyi umursamadan,
bütün karanlıkları hiçe sayarak sevmek.......
tutmak ellerinden,o derinlere inmek,gitmek oralara,o yerlere.......
orada hep sen olmak, seni yaşamak........
ve olduğun yerde bile seninle sensiz olmamak! ........

sonrada sensiz yapamadığımı söylemek sana.......
susmak....susmak.............
korkudan ölünceye kadar susmak.........
şimdi sevginin bataklığındayım
ve korktukça biraz daha saplanıyorum.
bakışların biraz daha derine çekiyor beni,
yavaş yavaş boğuluyorum...................
........VE...........SENİ SE-Vİ-YO-RUM.....................[/size]