[sensei]

MEHMETCİK

[size=18px]Ey Mehmetçik! kayalardan asagi akarsin,
Kanatlarin altina bir çift pençe takarsin.

Kükredigin zaman inler, ovalar ve daglar,
Ardindan aglar, analarla birlikte çaglar.

Sen yürüyünce yürür pesin sira gök ve yer,
Mezarindan dogrultsak basin tâ göge deger.

Kosup kanat takasim gelir zafer büstüne,
Her gece rahmet yagar Gelibolu üstüne.

Gün boyunca Sakarya tarafindan esersin,
Sana öldü diyenlere sessizce gülersin.

Çikamazlar kahpeler birebir karsina,
Satirlar yetmez oldu, kahramanlik marsina.

Ya estikçe esersin, ya costukça cosarsin,
Malazgirt’e, oradan Nigbolu’ya kosarsin.

Bir gün nöbet tutar bir gün sinirda gezersin,
Karsina çikmayan yilani, inde ezersin.

Kaninla, caninla destan gibi tarih yazdin,
Sana yan bakan olunca mezarini kazdin.

Gövden çelikten midir, vurulsa da yatmaz,
Keskin bakisli! sen oldukça bu hilâl batmaz.

Ey Mehmet! anan sirtlan degil arslan dogurmus,
Rabbim senin hamurunu tunç ile yogurmus. [/size]