FİRAR ETTİM
Firar ettim
Kapımı çaldığında o kış günü
bir mahkumun günlüğünü tutmaktaydım, beş yıldır
ne güneşin farkındaydım, ne ayın
ne kendimi fark ediyordum aynalarda
ne insanların farkındaydım
önümden geçmişler, kapımdan geçmişler
aklımdan geçmemişler yıllardır.
ben, benim için sen gelene kadar
bir mahkumun günlüğüne düşmüş
notlardan ibarettim.
sabah dokuz işe gideceksin
gün içi fatura düşüneceksin
akşam dokuz eve döneceksin
ve yorgun bezgin, her hangi bir kağıda
bir günü daha unutmamak için
notlar halinde düşeceksin.
kapımı çaldığında o kış günü
arkandaki kalabalığı gördüm
gözlerinden aynalara bakmayı öğrendim.
kendime güzel bakıyorum artık.
bir tünel kazdım,firar ettim
o mahkumun günlüğündeki notlardan
kurtuluş sandım seni
karda üşümem yağmurda ıslanmam sandım.
sevindim, özgürlüğüne kavuşmuş kuş gibi
oysa şimdi, bir hayat hastalığına yakalandım
ne bir doktoru var reçete yazsın
ne bir hastahanesi var üç gün misafir etsin
ve anlıyorumki artık
sendende gitmeliyim.
Güler Ataş