[cerenimo]

Sana bir sorum var''Mİ'',
Sen aşk nedir bilirmisin?
Aynanın önüne geç,
Gözlerinin içine bir bak,
Ve / hiç aşık oldum mu? Sor bir.
Şöyle kadın olarak,
Ama tüm dişiliğinle,sor,
Sevda kazanında kaynamaya,
Aşk ateşinde yanmaya,
Teninle ve yüreğinle,
Var oldun mu hiç?

Yoksa;
İsraildeki ağlama duvarı mısın?
Ya da Berlin’i ayıran,
Ayrılık duvarı mısın?
Bak kendine aynada iyice,
Göreceksin gözlerinin içinde,
Üstünde de kırmızı geceliğin olsun,
Yanıbaşında Hayyam’dan bir şarap;
Ve yatağına uzan yapayalnız,
Sahi / sen hiç aşık oldun mu, ‘’Mi’’?

Söyle bana mavi gözlü güzelim;
Sen hiç aşık oldun mu?
Tüm benliğinle sunarak,kendini,
Şöyle kadın gibi sevdalanıp,
Tutuldun mu, Bir erkeğe?
Vezüv yanardağının lav’ı gibi,
Ateş ateş aktın mı bir gönüle?
Tenini onun tenine yaslayıp,
Erini kanatlandırıp,uçurdun mu?
Gözlerini,gözlerine bağlayıp,
Derinliklerine daldın mı?
Yüzünü gördün mü hiç?
İşten güçten başını kaldırıp,
Kendin oldun mu?


Sevda bahçesinde can kırmızısı
Gül olarak açtın mı hiç?
Aşk kadehinde şarap olup,
Bir gönülü sarhoş ettin mi?
Yoksa ürkek bir tavşan gibi,
işini,aşkına tercih edip,
Ardına bile bakmadan,
Korkularının esiri olarak,ve;
Bu bir oyundur diyerek,
Gönlünü boşluğa bırakıp,
Cebini doldurmaya mı koştun?

Söyle bana güzelim,insan gibi ama,
Aşık olmaya yürek var mı sende?
Oyun oynamaya mı geldin benimle,
Söyle be güzelim,söyle artık,
Yiğitçe,dişi bir ceylan gibi,
Aşık oldun mu? Yandın mı sende?
Bana sorarsan güzelim?
Sen aşk nedir hiç bilmedin’’Mİ’’

Son bir sözüm var sana; Mi
Azrail başucuna geldiğinde,
Aşkı sorduğu zaman,
Ne cavap vereceksin?
Benim çektiğim ahlar,
Dururken yanıbaşında,
Ölüm meleği azraile,
Nasıl,nasıl,nasıl nasıl? ? ?
Can vereceksin.