KALEMİM
Evet, uzun süre oldu degil mi!!! Görüşmeyeli seninle, bu zaman içinde aslında ben çok değişmedim. Üstelik seni bırakıp gittiğim gibiyim. Fazlası da var aslında karanlıktayım. Dedim ya sana, her şey aynı, sende bir değişiklik var mı? Yine eskisi gibi misin hep beni mi bekliyorsun kapı önlerinde. Bu sefer uzun oldu degil mi? Gidip geri dönmelerim bu sefer çok uzun sürdü degil mi? Eminim, gitti artık geri gelmez demişsindir. Bak ben buna gülebiliyorum çünkü ben hep seninleyim. Artık anlaman gerekli, ben asla onu bulamayacağım; boşa arıyorum onu diyar diyar, olsun degil mi aramaya devam edeyim hiç olmazsa bu gidip gelmelerimde sende benden bir zaman da olsa kurtulmuş oluyorsun.. Tabi senin de hakkın sen de kafanı dinle yoruldun, benden her gün dert dinlemekten sen de tükendin degil mi?
Aslında sen bana ne desen haklısın bütün cefamı sen çekiyorsun sadece sana anlatabiliyorum dertlerimi. Eminim sen bana hep dert dert diye söylenip duruyorsun. Haklısın, sana bir gün bile neşemi ve sevincimi anlatamadım. Söyle ne gelir elimden yok ki sana anlatacağım neşem, sevincim, hep dert hep keder!!! Bunu benden çok sen daha iyi biliyorsun degil mi? Çünkü ne zaman dertlersem ne zaman hüzünlensem, tek tesellim sen.
Yani kalemim.......