Papatyam Forum - Tekil Mesaj gösterimi

13 May 2006, 00:10

Bazen istanbul olurum..Sessiz, sakin ve derinden yaşarım sensizliği.Ellerin ellerimden uzak olduğu için kendimi öyle çaresiz hissederim ki, patlar gibi olurum.Oysa bilirim bir an bile yeter hesap sormana. ''yakişıyormu sana bunlar'' dercesine bakarsın gözlerime.Bir hayalin içine dalar giderim.Ve utanırım çaresizliğimden.Kendimi sorgulamaya başlarım bir an bile bıkmadan..

Haksızlık ettiğimi düşünürüm sana.Bu aşka ruhunu adadığını, uzaklarda olsanda yüreğinin hep benimle olduğunun farkına varırım.Gözlerin ışıldar gecelerime ''üzülme elbet geçecek'' dercesine bakarsın..İste o an bütün çaresizliğim yok olup gider.Gözlerinden akseden ışığı sonsuca dek taşıyabilecek bir güç bulurum kendimde.Öylesine işler ki içime gözlerin..Ben sen olurum, sen ben..

Gecenin en acımasız saatinde, sana seslenir oldum.
Oysa benim şehrim böyle değildi..

Şimdi seni Aşan bir yürekle seviyorum.Ne mesafeler karşı koyabiliyor sevgime, nede geceme düşen karanlık..Artık İstanbulu bahane edip çaresizliğinin ardına sığınmak yok..Yarınların ikimiz için olduğunu bilmek bile yetiyor yaşadığım mekansızlığı yıkmaya.Hep benimle ol, yüreğin hep bana ait olsun...

13 May 2006, 00:10	Mesaj No:3
Mekansiz Guest Durumu: Papatyam No : Arkadaşları: Cinsiyet: Mesaj: n/a Konular: Beğenildi: Beğendi: Takdirleri: Takdir Et:	İşte yine sensiz bir cuma daha... Bazen istanbul olurum..Sessiz, sakin ve derinden yaşarım sensizliği.Ellerin ellerimden uzak olduğu için kendimi öyle çaresiz hissederim ki, patlar gibi olurum.Oysa bilirim bir an bile yeter hesap sormana. ''yakişıyormu sana bunlar'' dercesine bakarsın gözlerime.Bir hayalin içine dalar giderim.Ve utanırım çaresizliğimden.Kendimi sorgulamaya başlarım bir an bile bıkmadan.. Haksızlık ettiğimi düşünürüm sana.Bu aşka ruhunu adadığını, uzaklarda olsanda yüreğinin hep benimle olduğunun farkına varırım.Gözlerin ışıldar gecelerime ''üzülme elbet geçecek'' dercesine bakarsın..İste o an bütün çaresizliğim yok olup gider.Gözlerinden akseden ışığı sonsuca dek taşıyabilecek bir güç bulurum kendimde.Öylesine işler ki içime gözlerin..Ben sen olurum, sen ben.. Gecenin en acımasız saatinde, sana seslenir oldum. Oysa benim şehrim böyle değildi.. Şimdi seni Aşan bir yürekle seviyorum.Ne mesafeler karşı koyabiliyor sevgime, nede geceme düşen karanlık..Artık İstanbulu bahane edip çaresizliğinin ardına sığınmak yok..Yarınların ikimiz için olduğunu bilmek bile yetiyor yaşadığım mekansızlığı yıkmaya.Hep benimle ol, yüreğin hep bana ait olsun...