08 May 2006, 02:09
|
Mesaj No:1
|
Guest
Durumu:
Papatyam No :
Arkadaşları:
Cinsiyet:
Mesaj:
n/a Konular:
Beğenildi:
Beğendi:
Takdirleri:
Takdir Et:
|
Güneş Ayrılıkla Doğacak
Güneş Ayrılıkla Doğacak
Bu sabah bir başka kalktım yatağımdan.. Pencereden baktığım da güneş bir başka
doğmuştu..
Sol yanımda birileri eksikti...Kalbim her zamankinden daha hızlı ve heycanli atıyordu..Anladım ayrılik vardı bu sabah...
Sonra bir üşüme aldı bedenimi..Ayrılık yankılandı dört bir duvarda...
Ayrılık..Kolay gelir insana değil mi?Birilerini bir şeyleri düşünmeden çekip gitmek kolaydır..Çünkü o insan kendinden başkasını düşünmez olur koymuştur kafasına gitmeyi..Yanmaz yüreği geride bıraktıkları kadar..Acımaz kanamaz da...
Ama ayrılık..O üç heceden daha fazlası gizler içinde...
Bunları sadece kalan yaşar..İlk önceler ağlayamaz konuşamaz anlatamaz derdini kimselere...Artık nefeste alamaz..Yaşayamaz çünkü...
Giden herşeyi yanında götürmüştür..Ve asla geri vermeyecektir onları...
Komik olan yanı da o ya zaten..evet çünkü o bile farkinda değildir yitirilenlerin...
Anladım, Artık Bu Sabah Ve Her Sabah Güneş Ayrılıkla Doğacak… Ve Mekansız Her Zamanki Gibi Mekansız Kalacak..
|
|
|