dostluk
DOSTLUK
Eski Japon kültürüne göre parildayan hersey degersiz ve bayagi
kabul edilirdi. Yeni bir fincan veya vazo, ürküntü verirdi. Çünkü
parlayan bir nesne yenidir ve yeni oldugundan henüz kullaniminin ona
kazandirdigi soylulukla deger kazanmamistir.
Uzun süreli bir dostluk zamanin kararttigi bir fincaninkiyle es degerde izler tasir. gündelik esyalarda da arkadasliklarda oldugu gibi çatlaklar ve gölgeler bulunur. Bir fincani firlatip atmamak ve bir arkadasi yasantindan siyirmamak için sabir ve sadakat gibi son derece önemli, ama artik pek sik rastlanmayan iki duyguya gereksinme vardir.
Sabir, yüklendigi rol geregi bir tuglaya, sadakat ise bir köke
benzer. Sabir acelenin, sadakat ise tüketimin panzehiridir.
Bu iki duyguyu fiziksel bir imge olarak düsünürsek,
DOSTLUK; TUGLALARLA ÖRÜLÜR, KÖKLER SAYESINDE GELISIR" ...