[beliz]

Seni Evren Sesi Bildim

Seni evrenin sesi olarak bildim.
İhtar gibi...
Sunulan şeylerin denetimi gibi algıladım
Tortuların var olup,olmaması değişmedi
Bu hitap geldi.
Senin yolculuğuna uydum.
Her şeye rağmen çıktık yola

Sen toprağa bağlı,
Ayakları yer görensin dedim
Bense güneşin; deli, hırcın, doymak bilmez,
Yakıcı,seçici, aşığıyım..
Ama en ücra köşeye bile,
Erişir bütün gücümle yaşamağa çalışırım
Tutunmaktır işim seslere...
Ateşlenmiş,buhar saçan nefeslere...

Müjdesin sandım bana...
Doğa seslendi sandım...

Yolculuk anonslarına kulak verdim
Bize ulaşan seslerlerle yöneldim
Bu seslerin arasında kayboldun sen,
Dağıldın etrafın sesleriyle,çekiştirdiler seni
Ben hedef saptırmadım yolculuğumda
Madem ki çıkmıştım yükselmiştim bulutlara..

Durak durak giderim aşarım yollarını
Yaşamın sesleri olur ray gürültüleri
Zıplayarak, uyanarak aşarsın her boğumu
Sen dayanamazsın biliyorum,toprağı özlersin
Sen düşünürken daha ince ince
Ben kaç durak geçerim bilsen sessizce....

Çağrına uydum ama yalnız gidiyorum! ..
Yolculara,duraklara ben yabancıyım...
Öksüz,katıksız,azıksız,sensiz kaldım...